viginti
Latin > English
viginti vicesimus -a -um, viceni -ae -a, vicie(n)s NUM :: twenty
Latin > English (Lewis & Short)
vīginti: (or XX.), num. adj. Sanscr. vicati; Gr. εἴκοσι; Boeot. ϝίκατι,
I twenty: viginti jam usu'st filio argenti minis, Plaut. As. 1, 1, 76: si viginti quiessem dies, Cic. Planc. 37, 90; id. Univ. 7: annos natus unum et viginti, id. de Or. 3, 20, 74; Liv. 2, 21, 7: blattae impositae diebus viginti uno, Plin. 29, 6, 39, § 141; cf. id. 30, 10, 27, § 92: cui (Mithridati) duas et viginti linguas traditur notas fuisse, Quint. 11, 2, 50: quattuor hinc rapimur viginti et milia raedis, Hor. S. 1, 5, 86 et saep.
Latin > French (Gaffiot 2016)
vīgintī,⁸ indécl., vingt : Cic. Planc. 90 || abréviation XX.
Latin > German (Georges)
vīgintī, Numer. (altind. ví atí-ḥ, griech. εἴκοσι, dialektisch Ϝικατι, Ϝεικατι), zwanzig, viginti viri, s. vīgintī-virī: vig. dies, Cic.: viginti annorum militia, Liv.: unum et viginti annos natus, Cic.: viginti et unus versus (Plur.), Lact.: signa militaria duo et vig., Liv.: vig. et duos annos ei sacerdotio praefuit, Cic.: quattuor atque viginti Graecae litterae, Aur. Vict.: vig. et septem tabulae, Cic.: duo menses, quorum alter vig. novem, alter vig. octo dies retinebant, Solin.: ter dena ter, id est ter novena, quae sunt viginti septem, Macr. – / Vulg. Form bīgintī, Edict. Diocl. 12. no. 7 u. 8. Inscr. bei Fabretti Gloss. Ital. p. 253: u. veiginti, Corp. inscr. Lat. 10, 6009: u. vinti (woraus ital. venti), Corp. inscr. Lat. 8, 8573: viginta (nach triginta), Vulg. (Amiat.) Agg. 2, 17.
