vola
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
Latin > English (Lewis & Short)
vŏla: ae, f.,
I the hollow of the hand, the palm, or (acc. to Fest. p. 370 Müll.), of the foot, the sole, Plin. 11, 45, 105, § 204; Prud. Apoth. 927.—Prov.: nec vola nec vestigium apparet or exstat, i. e. not the slightest trace, Varr. ap. Non. p. 416, 19 and 22.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) vŏla, æ, f., paume ou creux de la main : P. Fest. 370 || le dessous du pied : Plin. 11, 204 ; [prov.] nec vola nec vestigium exstat Varro Men. 110, il n’en reste pas trace [il n’y en a pas plus que dans le creux de la main].
Latin > German (Georges)
vola, ae, f. = θέναρ, a) = το κοιλον της χειρός, θέναρ χειρός (Gloss. II, 211, 14 u. II, 327, 28), die hohle Hand, die Höhlung der Hand, Prud. apoth. 860. Prob. cath. 11, 20 K. Serv. Verg. georg. 2, 88 u. Aen. 3, 233; vgl. Non. 416, 18. Paul. ex Fest. 370, 7. – b) = θέναρ ποδός, κοιλον ποδός (Gloss. Labb.), die hohle Fußsohle, Plin. 11, 254; vgl. Non. 416, 24. Paul. ex Fest. 370, 7. – Sprichw., alcis rei nec vola nec vestigium exstat od. apparet, kein Merkmal, keine Spur, Varro sat. Men. 110 u. 537.
