αλληγορικός

From LSJ

αἰθὴρ δ᾽ ἐλαφραῖς πτερύγων ῥιπαῖς ὑποσυρίζει (Aeschylus, Prometheus Bound 126) → The bright air fanned | whistles and shrills with rapid beat of wings.

Source

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α ἀλληγορικός, -ή, -όν) ἀλληγορία
1. αυτός που εκφράζεται με αλληγορίες, αυτός που άλλα λέγει και άλλα εννοεί
2. αυτός που περιέχει ή χρησιμοποιεί μεταφορικές εκφράσεις.