επιβρέχω

From LSJ

Μακάριος, ὅστις μακαρίοις ὑπηρετεῖ → Beatus ille, cui beatus imperat → Glückselig, wer im Dienste bei Glücksel'gen steht

Menander, Monostichoi, 350

Greek Monolingual

ἐπιβρέχω (AM)
1. βρέχω, καταβρέχω την επιφάνεια
2. ρίχνω σαν βροχή
αρχ.
απρόσ. ἐπιβρέχει
βρέχει.