θηβαϊκός
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
Greek Monolingual
και θηβαίικος, -ή, -ό (ΑΜ θηβαϊκός, -ή, -όν)
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη Θήβα ή που προέρχεται ή κατάγεται από τη Θήβα («θηβαϊκά προϊόντα»)
αρχ.
το θηλ. ως ουσ.
1. ἡ Θηβαϊκή (ενν. χώρα)
η χώρα τών Θηβαίων
2. φρ. «Θηβαϊκός λεγεών» — ρωμαϊκή λεγεώνα από χριστιανούς που στρατολογήθηκαν στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Θηβα-ϊκός < Θήβαι, κατά προφύλαξη αντί Θηβαιϊκός (πρβλ. Αθηναϊκός < Αθήναι].