Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
θυμοβάρβαρος, -ον (Μ)αυτός που έχει βάρβαρη ψυχή.[ΕΤΥΜΟΛ. < θυμο- + βάρβαρος.