καπάτσος
From LSJ
ἡδονήν, μέγιστον κακοῦ δέλεαρ → pleasure, the greatest incitement to evildoing | pleasure, a most mighty lure to evil | pleasure, the great bait to evil
Greek Monolingual
-α, -ο
ο ικανός να πετυχαίνει και να επωφελείται όχι με τη δική του αξία αλλά με επιτηδειότητα, επιτήδειος, καταφερτζής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. capace].
