κλεφτοπόλεμος

From LSJ

ῥεῖα δ' ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει → easily he humbles the proud and raises the obscure, and easily he straightens the crooked and blasts the proud (Hesiod, Works and Days 6-8)

Source

Greek Monolingual

ο
1. (επί τουρκοκρατίας) ο πόλεμος τών κλεφτών κατά τών Τούρκων
2. πόλεμος που διεξάγεται μεταξύ άτακτων στρατευμάτων ή μεταξύ τακτικού στρατού και άτακτων στρατευμάτων και κατά τον οποίο δεν τηρούνται οι κανόνες της πολεμικής τακτικής, άτακτος πόλεμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλέφτης + -πόλεμος (< πόλεμος), πρβλ. ανταρτοπόλεμος, μαξιλαροπόλεμος.