κρεατής

From LSJ

ὑπὸ δὲ οἴστρου ἀεὶ ἑλκομένη ψυχή → a soul always dragged along by the fury of passion

Source

Greek Monolingual

-ιά, -ί
1. αυτός που έχει το χρώμα του κρέατος
2. το ουδ. ως ουσ. το κρεατί
το χρώμα του κρέατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κρέας + κατάλ. επιθ. που δηλώνουν χρώμα -ής (πρβλ. θαλασσής, κανελής)].