οὐ γὰρ πράξιν ἀγαθὴν, ἀλλὰ καὶ εὖ ποεῖν αὐτὴν → it does not suffice to do good–one must do it well
ξελογιαστής, ο, θηλ. ξελογιάστρα ξελογιάζωαυτός που ξελογιάζει, ο εκμαυλιστής («ξελογιάστρα Αθήνα...»).
