ρουβίδιο

Greek Monolingual

το, Ν
χημ.
1. χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 37 και με σύμβολο Rb, το οποίο ανήκει στην ομάδα la του περιοδικού συστήματος, δηλαδή στα μέταλλα τών αλκαλίων
2. φρ. «μέθοδος ραδιοχρονολόγησης ρουβιδίου-στροντίου»
φυσ. τεχνική προσδιορισμού της ηλικίας πετρωμάτων, ορυκτών και μετεωριτών η οποία βασίζεται στη μέτρηση της ποσότητας του σταθερού ισοτόπου του στροντίου Sr-87, που σχηματίζεται από τη ραδιενεργό διάσπαση του ασταθούς ισοτόπου του ρουβιδίου Rb-87, που έχει χρόνο υποδιπλασιασμού 6-10¹¹ έτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. rubidium < λατ. rubidus «κόκκινος». Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στον Ν.Κ. Γερμανό].