υπέρθεος

γῆ θηρίοις μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις σύμμετρος → region more fitting to beasts than men

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που συγκεντρώνει την υπέρτατη θεϊκή δύναμη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + θεός (πρβλ. ἔνθεος)].