ἀνεπίθετος
From LSJ
τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
English (LSJ)
ἀνεπίθετον, admitting no addition, Dicaearch. 59.7.
Spanish (DGE)
-ον insuperable, máximo πονηρία Ps.Dicaearch.1.7.
German (Pape)
[Seite 224] wozu nichts hinzugesetzt werden kann, was seinen höchsten Grad erreicht hat, Dicaearch.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπίθετος: -ον, ὁ ἀνεπίδεκτος προσθήκης, ἀνεπ. πονηρία, ἡ ὑψίστη, ἡ ἄκρα, Δικαίαρχ. ἐν Μυλλέρ. Γεωργ. 1. 101.
