ἐκμαίομαι

From LSJ

ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame

Source

French (Bailly abrégé)

seul. ao. ép. 3ᵉ sg. ἐκμάσσατο;
découvrir, inventer.
Étymologie: ἐκ, μαίομαι.

Spanish (DGE)

• Morfología: sólo aor. ἐκμάσσατο
descubrir, inventar τέχνην h.Merc.511.

Russian (Dvoretsky)

ἐκμαίομαι: (только 3 л. sing. aor. ἐκμάσσατο) открывать, изобретать (ἑτέρης σοφίης τέχνην HH).