ὑπερβεβλημένος

From LSJ

Στερρῶς φέρειν χρὴ συμφορὰς τὸν εὐγενῆ → Tolerare casus nobilem animose decetErtragen muss der Edle Unglück unbeugsam

Menander, Monostichoi, 480

Russian (Dvoretsky)

ὑπερβεβλημένος: [part. pf. pass. к ὑπερβάλλω
1 превосходный, необыкновенный (γυνή Eur.): ὑπερβεβλημένην φύσιν ἔχειν Plat. обладать исключительными дарованиями;
2 великолепный, пышный (ταφή Plat.).