View source for λίαν

{{LSJ1
|Full diacritics=λίαν
|Medium diacritics=λίαν
|Low diacritics=λίαν
|Capitals=ΛΙΑΝ
|Transliteration A=lían
|Transliteration B=lian
|Transliteration C=lian
|Beta Code=li/an
|Definition=[v. fin.], Ion. and Ep. λίην, Adv. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">very, exceedingly</b>, in Hom. with an Adv., λ. ἑκάς <span class="bibl">Od.14.496</span>; λ. ἀεικελίως <span class="bibl">8.231</span>: with an Adj., λ. μέγα εἶπες <span class="bibl">3.227</span>, <span class="bibl">16.243</span>; νήπιος λ. τόσον <span class="bibl">4.371</span>, cf. <span class="bibl">13.238</span>; λ. λυπρός <span class="bibl">13.243</span>; <b class="b3">λ. ἐνθύμιος</b> ib.<span class="bibl">421</span>: alone with a Verb, <b class="b2">very much, overmuch</b>, κεχολώατο λ. <span class="bibl">14.282</span>; λ. ἄχθομαι ἕλκος <span class="bibl">Il.5.361</span>; <b class="b3">οὔ τι λ. ποθὴ ἔσσεται</b> not <b class="b2">exceedingly</b>, <span class="bibl">14.368</span>; μή τι λ. προκαλίζεο <span class="bibl">Od.18.20</span>, cf. <span class="bibl">Il.6.486</span>; also, in Hom., <b class="b3">καὶ λίην</b>, which always begins the sentence or verse, <b class="b2">surely, aye surely</b>, καὶ λ. κεῖνός γε ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ <span class="bibl">Od.1.46</span>, cf. <span class="bibl">3.203</span>, <span class="bibl">Il.1.553</span>, al. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> after Hom., ἀσχάλα μὴ λίην <span class="bibl">Archil.66.7</span>, cf. <span class="bibl">Sol.6</span>; λίην δὲ δειλιάζεις Anacr. ap. <span class="bibl">Ptol.Ascal. p.409</span> H.; <b class="b3">λ. πιστεύειν</b> to believe <b class="b2">implicitly</b>, <span class="bibl">Hdt.4.96</span>; μὴ κάμνε λ. <span class="bibl">Pi. <span class="title">P.</span>1.90</span>; μὴ λ. στένε <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1172</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>158</span> (lyr.); ἀσπάζου αὐτὴν λ. <span class="bibl"><span class="title">POxy.</span>936.13</span> (iii A.D.); καὶ λ. σαφῶς <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>1231</span>; λ. ἀσελγῶς <span class="bibl">Lys. 24.15</span>; λ. πόρρω <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span>310c</span>; ἐντὸς λ. τῶν τειχῶν <span class="bibl">Th.7.5</span>: with other words of like sense, πολὺ λ. <span class="bibl">Isoc.9.48</span>; λ. πάνυ <span class="bibl">Antiph.184.2</span> (dub.), cf. <span class="bibl">Eust.972.46</span>; <b class="b3">κόμπος λ. εἰρημένος</b>, opp. <b class="b3">πεπλασμένος</b> (compare our <b class="b2">very</b> and <b class="b2">verily</b>), <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>1031</span>:—in Trag.and Com.freq.betw.Art.and Noun, <b class="b3">ἡ λ. φιλότης βροτῶν</b> his <b class="b2">too great</b> love... <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>123</span> (anap.); τὸ λ. ποτόν <span class="bibl">Cratin.187</span>; ἡ λ. τρυφή <span class="bibl">Men.587</span>; <b class="b3">τὰ λ. μειράκια</b> Theopomp. Com.<span class="bibl">29</span>; αἱ πρὸς τυράννους λίαν ὁμιλίαι <span class="bibl">D.6.21</span>; <b class="b3">τὸ λ</b>. <b class="b2">excess, violence</b>, <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span>866</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Cra.</span>415c</span>. [Hom. has ῐ nine times, ῑ thirty-two times; the latter is found both in arsi and in thesi. In later Ep.and Trag. both quantities are found: ᾱ always.]</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0041.png Seite 41]] ion. u. ep. [[λίην]] (λι-), sehr, <b class="b2">gar sehr</b>, zu sehr, Hom. oft, wie das spätere [[ἄγαν]]; [[λίην]] μέγα, [[λίην]] τόσον, Od. 3, 227. 4. 871. 16, 243; übh. stark, heftig, δὴ γὰρ κεχολώατο [[λίην]], 14, 282; u. bei den folgenden Dichtern, μὴ κάμνε [[λίαν]] δαπάναις, Pind. P. 1, 90; οὐ πεπλασμένος ὁ [[κόσμος]] ἀλλὰ καὶ [[λίαν]] εἰρημένος, Aesch. Prom. 1033; u. bei subst., ἡ [[λίαν]] [[φιλότης]], die zu große Liebe, 123; [[ὥστε]] μὴ [[λίαν]] στένε, nicht zu sehr, Soph. El. 1163 u. öfter; Eur., Comic., wie in Prosa, τὸ [[λίαν]] [[ἰσχύς]] [[τίς]] ἐστιν, Plat. Crat. 415 c; ἐκεῖνο ἐννοῶ, μὴ [[λίαν]] ἂν ταχὺ σωφρονισθείην, daß ich nur zu schnell zur Besonnenheit zurückgeführt werden dürfte, Xen. An. 6, 1, 28; Folgde, wie Pol., auch nachgestellt, θαυμάσια [[λίαν]], Luc. Pisc. 34, πρωῒ [[λίαν]], Plut. Crass. 17. – Bes. geläufig ist bei Hom. u. auch bei den Folgdn καὶ [[λίην]], καὶ [[λίην]] κεῖνός γε ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ, cigentlich [[κεῖνος]] κεῖται ὀλέθρῳ καὶ [[λίαν]] γε ἐοικότι, Od. 1, 46, im Verderben, und zwar einem <b class="b2">nur allzusehr</b> verdienten, u. so häufig im Anfang eines Satzes, καὶ [[λίην]] σε [[πάρος]] γ' οὔτ' [[εἴρομαι]] [[οὔτε]] μεταλλῶ, Il. 1, 553. – Λίαν [[ἄγαν]], Mein. Men. p. 152. – Auch mit dem superlat, [[ὅπως]] ἂν βέλτιστα [[λίαν]] πράττοι, Plat. Eryx. 393, e, u. Sp. [Bei Hom. ist ι in der Vershebung lang, in der Verssenkung kurz, mit Ausnahme der Verbindung καὶ [[λίην]], wo ι immer lang ist, so auch Od. 8, 231. 15, 405. 16, 86 ein Spondeus. Bei den folgenden Dichtern ist es nach Versbedürfniß lang u. kurz; α ist aber erst bei sehr sp. D., wie Greg. Naz., kurz.]
}}
{{ls
|lstext='''λίαν''': [ἴδε ἐν τέλ.], Ἰω. καὶ Ἐπικ. [[λίην]]· [[μονοσύλλαβος]] [[τύπος]] λήν ἐκ διορθώσεως τοῦ Bgk ἐν τῷ Θεόγν. 352 ἐκ τοῦ Ἡσυχ.· ἐπίρρ. (ἴδε ἐν λέξ. λι- καὶ λάω Β). Πολύ, παρὰ πολύ, καθ’ ὑπερβολήν, Ὅμ., [[ὅστις]] μετεχειρίζετο αὐτὸ ὡς τὸ [[μετέπειτα]] ἐν χρήσει [[ἄγαν]], μετ’ ἐπιρρ., λ. ἑκὰς Ὀδ. Ξ. 496· [[οὐδέ]] τι λ. οὕτω, ὄχι τόσον πολύ, Ν. 238· μετ’ ἐπιθ., [[λίην]] μέγα Γ. 227., Π. 243· [[λίην]] τόσον Δ. 371· λ. λυπρὸς Ν. 243, πρβλ. 421· μόνον [[μετὰ]] ῥήματος, πολύ, παρὰ πολύ, κεχολώατο [[λίην]] Ξ. 282· [[λίην]] [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]] Ἰλ. Ε. 361, κ. ἀλλ.· οὔ τι λ. ποθὴ ἔσσεται Ξ. 368· μή τι λ. προκαλίζεο Ὀδ. Σ. 20, πρβλ. Ἰλ. Ζ. 486· - ἐπιτεταμ. [[ὡσαύτως]] παρ’ Ὁμ. καὶ [[λίην]], [[ὅπερ]] [[χάριν]] μείζονος ἐμφάσεως ἀείποτε τίθεται ἐν ἀρχῇ τῆς προτάσεως ἢ τοῦ στίχου, ἔτι καὶ ἂν ἀναφέρεται εἰς ἓν μόνον [[μέρος]] [[αὐτοῦ]], καὶ [[λίην]] κεῑνός γε ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ ([[ἀντί]]: κεῖται ὀλέθρῳ, καὶ [[λίην]] γε ἐοικότι), κεῖται ἐν ὀλέθρῳ, καὶ τοῦτο [[λίαν]] δικαίως, Ὀδ. Α. 46, πρβλ. Γ. 203, Ἰλ. Α. 553, κ. ἀλλ. II. μεθ’ Ὅμ., ἀσχάλα μὴ [[λίην]] Ἀρχίλ. 62 (32), πρβλ. Σόλωνα 6· [[λίην]] πιστεύειν, ὡς τὸ [[κάρτα]] π., πιστεύειν ἀδιστάκτως, Ἡρόδ. 4. 96· μὴ κάμνε [[λίαν]] Πινδ. Π. 1. 175· μὴ [[λίαν]] στένε Σοφ. Ἠλ. 1172, πρβλ. Elmsl. εἰς Μήδ. 156· ἐντὸς λ. τῶν τειχῶν Θουκ. 7. 5· - σπανίως [[μετὰ]] τοῦ ὑπερθ. βέλτιστα, Πλάτ. Ἐρυξ. 393Ε, Αἰσχίν. Σωκρ. 2. 5· καὶ μετ’ ἄλλων λέξεων τῆς αὐτῆς σημασίας, λ. [[ἄγαν]], λ. κομιδῇ, πάμπολυ λ. Λοβ. Παραλ. 62, Meineke εἰς Μένανδρ. σ. 152· - παρ’ Αἰσχύλ. Πρ. 1031, [[κόμπος]] [[λίαν]] εἰρημένος, ἀντιτίθεται τῷ πεπλασμένος· - παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς [[συχνάκις]] εὕρηται μεταξὺ τοῦ ἄρθρου καὶ τοῦ προσδιοριζομένου ὀνόματος, ἡ [[λίαν]] [[φιλότης]], ἡ ὑπερβολικὴ [[αὐτοῦ]] [[ἀγάπη]], Αἰσχύλ. Πρ. 123· ὁ λ. κακὸς Σοφ. Ἀποσπ. 583· τοῦ [[λίαν]] πότου Κρατῖν. ἐν «Πυτίνῃ» 8· ἡ λ. τρυφὴ Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 60· τὰ λ. μειράκια Θεόπομπ. Κωμ. εἰς «Μήδ.» 2· - τὸ [[λίαν]], ἡ [[ὑπερβολή]], ἡ βία, Εὐρ. Ἀνδρ. 866, Πλάτ. Κρατ. 415C. [Ὁ Ὅμ. ἔχει ῑ ἐν ἄρσει, ἀλλὰ ῐ συνήθως ἐν θέσει, πλὴν ἐν τῇ φράσει καὶ [[λίην]], ἥτις ἔχει ἀείποτε, ῑ, ἔνθ’ ἀνωτ. Παρὰ μεταγεν. Ἐπικ. καὶ Ἀττ. ῑ ἢ ῐ κατὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ μέτρου Πόρσ. Προοίμ. εἰς Εὐρ. Ἑκ. xvi, Ἐλμσλ. εἰς Εὐρ. Μήδ. 899. - ᾱ ἀείποτε].
}}
{{bailly
|btext=<i>adv.</i><br />tout à fait, extrêmement, très, fort :<br />-- <i>avec un verbe</i> : [[λίην]] πιστεύειν HDT avoir une confiance excessive ; μὴ [[λίαν]] στένε SOPH ne te lamente pas à l’excès;<br />-- <i>avec un adj.</i> : [[λίην]] [[μέγα]] OD trop grand ; [[λίην]] τόσον OD à un point si extraordinaire;<br />-- <i>avec un adv.</i> : [[λίην]] [[ἑκάς]] OD trop loin ; [[οὐδέ]] [[τι]] [[λίην]] [[οὕτω]] OD non tout à fait ainsi ; avec [[καί]] : καὶ [[λίην]], certes, tout à fait, oui certes;<br />-- <i>entre l’art. et un subst.</i> : ἡ [[λίαν]] [[φιλότης]] ESCHL son amour excessif;<br />-- <i>subst.</i> τὸ [[λίαν]] EUR l’excès, la violence.<br />'''Étymologie:''' p. *λίλαν, de la R. Λα, vouloir ; cf. *[[λάω]], [[λιλαίομαι]].
}}
{{Slater
|sltr=<b>λῐαν</b> <br />&nbsp;&nbnbsp;&nbsp;<b>1</b> [[overmuch]] μὴ κάμνε [[λίαν]] δαπάναις (P. 1.90) [[[λίαν]] (codd. contra metr.: μὰν coni. Pauw.) (N. 11.33) ] “[[λίαν]] μοι [δέο]ς ἔμπεδον εἴη κεν (Pae. 4.48) cf. P. Oxy., 841, fr. 162. 1.
}}
{{StrongGR
|strgr=of [[uncertain]] [[affinity]]; [[much]] (adverbially): [[exceeding]], [[great]](-ly), [[sore]], [[very]] (+ chiefest).
}}
{{Thayer
|txtha=(in [[Homer]] and Ionic [[λίην]]) (for λιλαν, λαῷ to [[desire]]: cf. [[Curtius]], § 532), adverb, [[greatly]], [[exceedingly]]: מְאֹד, [[λίαν]] ἐκ περισσοῦ, [[exceedingly]] [[beyond]] [[measure]], WH omits; Tr brackets ἐκπερισσοῦ). See [[ὑπερλίαν]].
}}
{{grml
|mltxt=(AM [[λίαν]], Α ιων. και επικ. τ. [[λίην]], Μ και λία)<br /><b>επίρρ.</b> πολύ, [[πάρα]] πολύ, σε μεγάλο βαθμό (α. «[[λίην]] γὰρ μέγα εἶπες», <b>Ομ. Οδ.</b><br />β. «[[λίην]] [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «[[λίαν]] [[καλώς]]» — ο [[δεύτερος]] [[κατά]] [[σειρά]] αξίας [[μετά]] το «άριστα» [[βαθμός]] αξιολόγησης στα σχολεία<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ([[συχνά]] [[μεταξύ]] άρθρου και προσδιοριζόμενου ονόματος με επιθετική [[χρήση]]) [[υπερβολικός]] («διὰ τὴν [[λίαν]] φιλότητα βροτῶν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> (με ουδ. άρθρ. ως ουσ.) <i>τὸ [[λίαν]]<br />η [[υπερβολή]] («τὸ [[λίαν]] οὔτ' ἐκεῑν' ἐπῄνεσα», <b>Ευρ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται για μια [[αιτιατική]] πού χρησιμοποιήθηκε επιρρηματικά, όπως τα <i>δήν</i>, [[πλήν]]. Παραμένει αμφίβολο αν το θ. του τ. <i>λί</i>- [[είναι]] αρχικό ή αν αποτελεί συντετμημένη, εκφραστική λαϊκή [[μορφή]] του αρχικού θ. Κατ' άλλους, ο τ. συνδέεται με το αυξητικό [[μόριο]] <i>λα</i>-, <i>λαι</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> <i>λαι</i>-<i>σποδίας</i> «[[ακόλαστος]]») και το επίρρ. [[λέως]], [[λείως]] του επιθ. <i>λεῑος</i> (<b>[[πρβλ]].</b> [[λεώλεθρος]], [[λεώλης]]), απόψεις που δεν φαίνονται πολύ πιθανές].
}}
{{lsm
|lsmtext='''λίαν:''' [l], Ιων. και Επικ. [[λίην]] (λι-), [[πολύ]], υπερβολικά, σε Όμηρ.· [[οὐδέ]] τι [[λίαν]] [[οὕτω]], όχι τόσο [[πολύ]], σε Ομήρ. Οδ.· με [[συνοδεία]] ρήματος, [[πάρα]] [[πολύ]], υπερβολικά, σε Όμηρ.· επιτετ. καὶ [[λίην]], αληθινά, πραγματικά, στον ίδ.· [[λίην]] πιστεύειν, το να πιστεύεις απόλυτα, σε Ηρόδ.· [[κόμπος]] [[λίαν]] εἰρημένος, αληθινά, πραγματικά, σε Αισχύλ.· ἡ [[λίαν]] [[φιλότης]], η υπερβολική του [[αγάπη]], στον ίδ.
}}