μονούατος: Difference between revisions
From LSJ
ἕτερος ἐξ ἑτέρου σοφός τό τε πάλαι τό τε νῦν → one gets his skill from another, now as in days of old
(6_17) |
(25) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μονούᾰτος''': -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον οὖς, μίαν λαβήν, Ἀνθ. Π. 5. 135. | |lstext='''μονούᾰτος''': -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον οὖς, μίαν λαβήν, Ἀνθ. Π. 5. 135. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μονούατος]], -ον (Α)<br />(για [[λαγήνι]]) [[μόνωτος]], αυτός που έχει μία μόνο [[λαβή]], ένα [[χερούλι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ούατος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>οὖς</i> «[[αφτί]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>δολιχ</i>-<i>ούατος</i>, <i>χρυσ</i>-<i>ούατος</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 07:39, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A one-eared, with one handle, AP5.134.
German (Pape)
[Seite 205] einöhrig, mit einem Henkel, von einer Flasche, Ep. ad. 77 (V, 135).
Greek (Liddell-Scott)
μονούᾰτος: -ον, ὁ ἔχων ἓν μόνον οὖς, μίαν λαβήν, Ἀνθ. Π. 5. 135.
Greek Monolingual
μονούατος, -ον (Α)
(για λαγήνι) μόνωτος, αυτός που έχει μία μόνο λαβή, ένα χερούλι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -ούατος (< οὖς «αφτί»), πρβλ. δολιχ-ούατος, χρυσ-ούατος].