ὀρθόστατος: Difference between revisions
From LSJ
(Bailly1_4) |
(29) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui se tient droit, debout.<br />'''Étymologie:''' [[ὀρθός]], [[ἵστημι]]. | |btext=ος, ον :<br />qui se tient droit, debout.<br />'''Étymologie:''' [[ὀρθός]], [[ἵστημι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀρθόστατος]], -ον (Α)<br />αυτός που στέκεται όρθιος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ορθ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>στατος</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>στα</i>- του [[ἵστημι]]), <b>πρβλ.</b> <i>νεό</i>-<i>στατος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:10, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A upstanding, upright, κλίμακες E.Supp.497 codd.; but v. foreg.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρθόστᾰτος: -ον, ὁ ὄρθιος ἱστάμενος, ὄρθιος, κλίμακες Εὐρ. Ἱκέτ. 497.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se tient droit, debout.
Étymologie: ὀρθός, ἵστημι.
Greek Monolingual
ὀρθόστατος, -ον (Α)
αυτός που στέκεται όρθιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -στατος (< θ. στα- του ἵστημι), πρβλ. νεό-στατος].
