εὐπροφάσιστος: Difference between revisions
Γυνὴ γυναικὸς πώποτ' οὐδὲν διαφέρει → Nihil propemodum mulier distat mulieri → Zwischen erster Frau und zweiter ist kein Unterschied
(15) |
(4) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐπροφάσιστος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που χρησιμεύει εύκολα ως [[πρόφαση]], ο [[ευλογοφανής]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «εὐπροφάσιστόν (ἐστι)» — [[είναι]] εύλογο<br /><b>3.</b> αυτός που αποδέχεται εύκολα προφάσεις. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐπροφασίστως</i> (ΑΜ)<br />με ευλογοφανή τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>προ</i>-<i>φασίζομαι</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>προ</i>-<i>φάσιστος</i>)]. | |mltxt=[[εὐπροφάσιστος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που χρησιμεύει εύκολα ως [[πρόφαση]], ο [[ευλογοφανής]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «εὐπροφάσιστόν (ἐστι)» — [[είναι]] εύλογο<br /><b>3.</b> αυτός που αποδέχεται εύκολα προφάσεις. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐπροφασίστως</i> (ΑΜ)<br />με ευλογοφανή τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>προ</i>-<i>φασίζομαι</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>προ</i>-<i>φάσιστος</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὐπροφάσιστος:''' -ον, αυτός που έχει [[καλή]] [[πρόφαση]], πειστικό [[πρόσχημα]], [[εύσχημος]] φαινομενικά, σε Θουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:08, 30 December 2018
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A with good pretext, plausible, αἰτία Th.6.105; ἀφορμαί Ptol.Tetr.2; -ιστον (sc. ἐστί) c. inf., App.BC3.76; εὐπροφάσιστα ἀδικεῖν Ph.2.496. Adv. -τως Ptol.Tetr.6, Vett.Val.286.14. 2 easily admitting of pretexts, App.Pun.64.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπροφάσιστος: -ον, εὐάρμοστος, εὔλογος κατὰ τὸ φαινόμενον, αἰτία Θουκ. 6. 105. 2) εὐκόλως ἀποδεχόμενος προφάσεις, Ἀππ. Καρχηδ. 64.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sous un prétexte spécieux.
Étymologie: εὖ, προφασίζομαι.
Greek Monolingual
εὐπροφάσιστος, -ον (Α)
1. αυτός που χρησιμεύει εύκολα ως πρόφαση, ο ευλογοφανής
2. φρ. «εὐπροφάσιστόν (ἐστι)» — είναι εύλογο
3. αυτός που αποδέχεται εύκολα προφάσεις.
επίρρ...
εὐπροφασίστως (ΑΜ)
με ευλογοφανή τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + προ-φασίζομαι (πρβλ. α-προ-φάσιστος)].
Greek Monotonic
εὐπροφάσιστος: -ον, αυτός που έχει καλή πρόφαση, πειστικό πρόσχημα, εύσχημος φαινομενικά, σε Θουκ.
