λωβητής: Difference between revisions

From LSJ

Τοὺς τῆς φύσεως οὐκ ἔστι λανθάνειν (μανθάνειν) νόμους → Legibus naturae non potest evadier → Naturgesetze keiner insgeheim verletzt

Menander, Monostichoi, 492
(23)
(5)
Line 18: Line 18:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[λωβητής]], ὁ (Α) [[λωβώμαι]]<br />[[λωβητήρ]] («λωβηταί τέχνης» — αυτοί που ατιμάζουν το επάγγελμά τους», <b>Αριστοφ.</b>).
|mltxt=[[λωβητής]], ὁ (Α) [[λωβώμαι]]<br />[[λωβητήρ]] («λωβηταί τέχνης» — αυτοί που ατιμάζουν το επάγγελμά τους», <b>Αριστοφ.</b>).
}}
{{lsm
|lsmtext='''λωβητής:''' -οῦ, ὁ, = το προηγ.· <i>λωβητὴς τέχνης</i>, [[κάποιος]] που ατιμάζει, ντροπιάζει το επάγγελμά του, σε Αριστοφ.
}}
}}

Revision as of 00:12, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λωβητής Medium diacritics: λωβητής Low diacritics: λωβητής Capitals: ΛΩΒΗΤΗΣ
Transliteration A: lōbētḗs Transliteration B: lōbētēs Transliteration C: lovitis Beta Code: lwbhth/s

English (LSJ)

οῦ, ὁ, = foreg., λ. τέχνης

   A one who disgraces his trade, Ar.Ra.93.

Greek (Liddell-Scott)

λωβητής: -οῦ, ὁ, = τῷ προηγ., λωβηταὶ τέχνης, οἱ ἀτιμάζοντες τὸ ἑαυτῶν ἐπάγγελμα, Ἀριστοφ. Βάτρ. 93.

French (Bailly abrégé)

οῦ;
adj. m.
qui gâte, qui fait tort à.
Étymologie: λωβάομαι.

Greek Monolingual

λωβητής, ὁ (Α) λωβώμαι
λωβητήρ («λωβηταί τέχνης» — αυτοί που ατιμάζουν το επάγγελμά τους», Αριστοφ.).

Greek Monotonic

λωβητής: -οῦ, ὁ, = το προηγ.· λωβητὴς τέχνης, κάποιος που ατιμάζει, ντροπιάζει το επάγγελμά του, σε Αριστοφ.