μοχλευτής: Difference between revisions
οἶνος τῷ φρονεῖν ἐπισκοτεῖ → wine clouds one's mind, wine clouds one's judgement
(26) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μοχλευτής]], ὁ (Α) [[μοχλεύω]]<br />αυτός που υψώνει, μετακινεί ή μετατοπίζει [[κάτι]] χρησιμοποιώντας μοχλό. | |mltxt=[[μοχλευτής]], ὁ (Α) [[μοχλεύω]]<br />αυτός που υψώνει, μετακινεί ή μετατοπίζει [[κάτι]] χρησιμοποιώντας μοχλό. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''μοχλευτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που ανυψώνει [[κάτι]] με το [[εργαλείο]] του μοχλού, γῆς καὶ θαλάσσης [[μοχλευτής]], αυτός που κάνει τη γη και τη [[θάλασσα]] να ανυψώνονται, σε Αριστοφ.· <i>καινῶν ἐπῶνμοχλευτής</i>, αυτός που ανακινεί, που εμφανίζει [[νέες]] λέξεις, στον ίδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:28, 31 December 2018
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A one who heaves by a lever: hence Com. γῆς καὶ θαλάσσης μ. he who makes earth and sea to heave, Ar.Nu.567; ὦ καινῶν ἐπῶν . . μοχλευτά O thou who heavest up new words, ib.1397.
German (Pape)
[Seite 212] ὁ, der mit dem Hebel schwere Lasten hebt u. fortbewegt, Ar. γῆς καὶ θαλάσσης, Zeus, Nubb. 599, u. kom., καινῶν ἐπῶν κινητὰ καὶ μοχλευτά, neuer Worte Beweger u. Hebler, 1379; einzeln bei Sp.
Greek (Liddell-Scott)
μοχλευτής: -οῦ, ὁ, ὁ ὑψώνων ἢ μετακινῶν διὰ μοχλοῦ· ἐντεῦθεν αἱ κωμ. φράσεις: γῆς καὶ θαλάσσης μ., ὁ ἀνακινῶν ἢ μετακινῶν γῆν καὶ θάλασσαν, Ἀριστοφ. Νεφ. 567· καινῶν ἐπῶν... μοχλευτής, ὁ ἀνακινῶν, παρουσιάζων εἰς τὸ μέσον νέας λέξεις, ὁ αὐτ. ἐν 1397· πρβλ. Πόρσ. Εὐρ. Μήδ. 1314.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui soulève avec un levier.
Étymologie: μοχλεύω.
Greek Monolingual
μοχλευτής, ὁ (Α) μοχλεύω
αυτός που υψώνει, μετακινεί ή μετατοπίζει κάτι χρησιμοποιώντας μοχλό.
Greek Monotonic
μοχλευτής: -οῦ, ὁ, αυτός που ανυψώνει κάτι με το εργαλείο του μοχλού, γῆς καὶ θαλάσσης μοχλευτής, αυτός που κάνει τη γη και τη θάλασσα να ανυψώνονται, σε Αριστοφ.· καινῶν ἐπῶνμοχλευτής, αυτός που ανακινεί, που εμφανίζει νέες λέξεις, στον ίδ.
