ὕπαντρος: Difference between revisions
τὴν πολιὴν καλέω Νέμεσιν πόθου, ὅττι δικάζει ἔννομα ταῖς σοβαραῖς θᾶσσον ἐπερχομένη → I call gray hairs the Nemesis of love, because they judge justly, coming sooner to the proud
(6) |
(4b) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὕπαντρος:''' -ον, [[σπηλαιώδης]], σε Στράβ. | |lsmtext='''ὕπαντρος:''' -ον, [[σπηλαιώδης]], σε Στράβ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὕπαντρος:''' изобилующий пещерами, пещеристый (γῆ, [[χώρα]] Arst.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:04, 31 December 2018
English (LSJ)
ον, (ἄντρον)
A with caverns underneath, cavernous, χώρα, γῆ, Arist.Mete.366a25, Pr.932a8, Str.9.2.16; νῆσος Theagen.17; πέτρα Ael.NA16.17. II underground, οἶκοι Id.VH12.38. 2 dwelling under the earth, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
ὕπαντρος: -ον, (ἄντρον) ἔχων ἄντρα κάτωθεν, πλήρης σπηλαίων, σπηλαιώδης, γῆ, χώρα Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 8, 8, Προβλ. 23. 5, 2, Στράβ. 406, κλπ.· ὡσαύτως ἐπὶ τοῦ ὀστράκου τῆς χελώνης, Αἰλ. περὶ Ζ. 16. 17. ΙΙ. ὑπὸ τὴν γῆν κείμενος, ὑπόγειος, οἶκοι ὁ αὐτ. ἐν Ποικ. Ἱστ. 12. 38. 2) «ὕπαντροι· οἱ ὑπὸ τὸ σπήλαιον» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui se trouve sous une caverne, sous un abri;
2 dont les fondements sont sous terre.
Étymologie: ὑπό, ἄντρον.
Greek Monotonic
ὕπαντρος: -ον, σπηλαιώδης, σε Στράβ.
Russian (Dvoretsky)
ὕπαντρος: изобилующий пещерами, пещеристый (γῆ, χώρα Arst.).
