σύσσιτος: Difference between revisions
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος (Κατὰ Ἰωάννην 1:1) → In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
(6) |
(4b) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σύσσῑτος:''' ὁ, αυτός που τρώγει μαζί με άλλους, ο [[ομοτράπεζος]], [[συνδαιτυμόνας]], [[ομόσιτος]], σε Θέογν., Ηρόδ., Αττ. | |lsmtext='''σύσσῑτος:''' ὁ, αυτός που τρώγει μαζί με άλλους, ο [[ομοτράπεζος]], [[συνδαιτυμόνας]], [[ομόσιτος]], σε Θέογν., Ηρόδ., Αττ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σύσσῑτος:''' ὁ застольный товарищ, сотрапезник Her. etc. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:56, 31 December 2018
English (LSJ)
ὁ,
A messmate, Thgn.309, Hdt.5.24, Ar.V.557 (anap.), Ra.1075 (anap.), Pl.602 (anap.), Pl.Lg.806e (ξυσσιτίων codd.), X.Cyr.8.7.14, Arist. Pol.1314a10; member of common-room of the Museum at Alexandria, OGI712 (ii A.D.).
German (Pape)
[Seite 1043] mitspeisend, gemeinschaftlich essend, Tischgenosse; Theogn. 309; Her. 5, 24; καὶ συνέστιος, Plat. Ep. VII, 350 c; Legg. VII, 806 e; Xen. oft, Dem., u. Folgde.
Greek (Liddell-Scott)
σύσσῑτος: ὁ, ὁ ὁμοῦ σιτούμενος, ὁμοῦ ἐσθίων, ὁμοτράπεζος, Θέογν. 309, Ἡρόδ. 5. 24, Ἀριστοφ. Σφ. 557, Βάτρ. 1075, Πλ. 602, Πλάτ., Ξεν.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mange avec ; ὁ σύσσιτος convive, commensal.
Étymologie: σύν, σῖτος.
Greek Monolingual
-η, -ο / σύσσιτος, -ον, ΝΑ, και αττ. τ. ξύσσιτος, -ον, Α
αυτός που συντρώγει με κάποιον, ομοτράπεζος («καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοις καὶ συνημερευταῑς ξενικοῑς μᾱλλον ἤ πολιτικοῑς τυραννικόν», Αριστοτ.)
αρχ.
μέλος του κοινού δειπνητηρίου στο Μουσείο της Αλεξάνδρειας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -σιτος (< σῖτος), πρβλ. παρά-σιτος].
Greek Monotonic
σύσσῑτος: ὁ, αυτός που τρώγει μαζί με άλλους, ο ομοτράπεζος, συνδαιτυμόνας, ομόσιτος, σε Θέογν., Ηρόδ., Αττ.
Russian (Dvoretsky)
σύσσῑτος: ὁ застольный товарищ, сотрапезник Her. etc.
