ομοτράπεζος
From LSJ
Ξένος ὢν ἀκολούθει τοῖς ἐπιχωρίοις νόμοις → Terrae, ubi versaris peregre, obsequere legibus → Als Fremder folge dem Gesetz des Gastlandes
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ ὁμοτράπεζος, -ον)
αυτός που κάθεται στο ίδιο τραπέζι με άλλον ή με άλλους, συνδαιτυμόνας συνέστιος («ὁμοτράπεζός τέ μοι καὶ ὁμόσπονδος ἐγένεο», Ηρόδ.)
αρχ.
(το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οἱ ὁμοτράπεζοι
τιμητικός τίτλος ορισμένων μεγιστάνων οι οποίοι αποτελούσαν την ακολουθία του βασιλιά στην αρχαία Περσία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -τράπεζος (< τράπεζα), πρβλ. μονοτράπεζος].
