πῖσος: Difference between revisions
From LSJ
τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυγός τε τοῖς ἐχθροῖς ἅπασιν → he is a tough black-arse towards his enemies, he is a veritable Heracles towards his enemies
(6) |
(nl) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πῖσος:''' τό ([[πίνω]]), μόνο στον πληθ., λιβάδια, σε Όμηρ. | |lsmtext='''πῖσος:''' τό ([[πίνω]]), μόνο στον πληθ., λιβάδια, σε Όμηρ. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πῖσος -ους, τό, ep., alleen plur. πίσεα, weiden. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:36, 31 December 2018
English (LSJ)
εος, τό, old Ep. Noun, only in pl.,
A meadows, πίσεα ποιήεντα Il.20.9, cf. Call.Fr.anon.57, A.R.1.1266.
German (Pape)
[Seite 619] τό, ein feuchter, reichlich bewässerter Ort, wasserreiche Niederung, Aue, Wiese, Marschland mit üppigem Pflanzenwuchs, Il. 20. 9 Od. 6, 124, auch πείσεα falsch geschrieben; es hängt mit πίνω, πιπίσκω, πίσω zusammen.
French (Bailly abrégé)
(τό) :
seul. nom.-acc. pl. πίσεα;
lieux humides, prairies.
Étymologie: πίνω.
English (Autenrieth)
Greek Monotonic
πῖσος: τό (πίνω), μόνο στον πληθ., λιβάδια, σε Όμηρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πῖσος -ους, τό, ep., alleen plur. πίσεα, weiden.
