ἑταίρα: Difference between revisions

From LSJ

διὰ χαρίτων γίγνεσθαί τινι → be pleasing to one

Source
(4)
(2)
Line 30: Line 30:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἑταίρα:''' Ιων. -ρη, ἡ, βλ. [[ἑταῖρος]] II.
|lsmtext='''ἑταίρα:''' Ιων. -ρη, ἡ, βλ. [[ἑταῖρος]] II.
}}
{{elru
|elrutext='''ἑταίρα:''' эп. тж. [[ἑτάρη]], ион. [[ἑταίρη]] ἡ<br /><b class="num">1)</b> подруга, спутница ([[Ἔρις]], [[Ἄρεος]] [[κασιγνήτη]] [[ἑτάρη]] τε и [[φόρμιγξ]], δαιτὶ ἑ. Hom.; ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι Plat.): [[φύζα]] φόβου ἑ. Hom. бегство, сопутствующее страху;<br /><b class="num">2)</b> гетера, любовница Her., Arph., Arst.
}}
}}

Revision as of 14:40, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἑταίρα Medium diacritics: ἑταίρα Low diacritics: εταίρα Capitals: ΕΤΑΙΡΑ
Transliteration A: hetaíra Transliteration B: hetaira Transliteration C: etaira Beta Code: e(tai/ra

English (LSJ)

Ion. ἑταίρ-η, ἡ, v. sub

   A ἑταῖρος 11.

German (Pape)

[Seite 1046] ἡ, fem. von ἑταῖρος, ep. auch ἑτάρη, Il. 4, 441, die Genossinn, Freundinn, Il. u. sonst; auch übertr., φόβου ἑταίρη, der Flucht, Il. 9, 2; die Leier heißt δαιτὶ ἑτ., Od. 17, 271. – Bei den Attikern = die Geliebte, Beischläferinn, Ar. u. A.; an sich drückt es keinen Vorwurf aus u. beschimpft nicht, dah. es für die so ganz andern griechischen Verhältnisse am besten durch Hetäre wiedergegeben wird. Vgl. z. B. Antiphan. bei Ath..XIII, 572 e.

Greek (Liddell-Scott)

ἑταίρα: Ἰων. -ρη, ἡ, ἴδε ἑταῖρος ΙΙ.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 compagne, amie de, gén. : fig. φύζα φόβου ἑταίρη (ion.) IL la fuite, compagne de la peur ; φόρμιγξ δαιτὶ ἑταίρη OD la lyre, compagne des festins;
2 maîtresse, courtisane.
Étymologie: fém. de ἑταῖρος.

English (Slater)

ἑταίρα
   1 companion ὑμεναίων, ἅλικες οἷα παρθένοι φιλέοισιν ἑταῖραι ἑσπερίαις ὑποκουρίζεσθ' ἀοιδαῖς companions of the bride (P. 3.18) ἐφίλησεν οὔτε δείπνων οἰκουριᾶν μεθ' ἑταιρᾶν τέρψιας (P. 9.19)

Spanish

hetera

Greek Monolingual

η
βλ. εταίρος.

Greek Monotonic

ἑταίρα: Ιων. -ρη, ἡ, βλ. ἑταῖρος II.

Russian (Dvoretsky)

ἑταίρα: эп. тж. ἑτάρη, ион. ἑταίρη
1) подруга, спутница (Ἔρις, Ἄρεος κασιγνήτη ἑτάρη τε и φόρμιγξ, δαιτὶ ἑ. Hom.; ἑταῖροι καὶ ἑταῖραι Plat.): φύζα φόβου ἑ. Hom. бегство, сопутствующее страху;
2) гетера, любовница Her., Arph., Arst.