νυστακτής: Difference between revisions
From LSJ
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
(5) |
(3b) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''νυστακτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που κάνει κάποιον να κλίνει προς τα [[κάτω]] το [[κεφάλι]] του, σε Αριστοφ. | |lsmtext='''νυστακτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που κάνει κάποιον να κλίνει προς τα [[κάτω]] το [[κεφάλι]] του, σε Αριστοφ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''νυστακτής:''' οῦ adj. m качающий, заставляющий клевать носом ([[ὕπνος]] Arph.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:44, 1 January 2019
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A drowsy, ὕπνος Ar.V. 12, Alciphr.3.46.
Greek (Liddell-Scott)
νυστακτής: -οῦ, ὁ, ὁ ποιῶν τινα νὰ κλίνῃ κάτω τὴν κεφαλήν, νυστακτὴς ὕπνος Ἀριστοφ. Σφ. 12, Ἀλκίφρ. 3, 46.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
qui penche ou fait pencher la tête.
Étymologie: νυστάζω.
Greek Monolingual
νυστακτής, ὁ (Α) νυστάζω
(για τον ύπνο) αυτός που αναγκάζει κάποιον να κλίνει το κεφάλι προς τα κάτω.
Greek Monotonic
νυστακτής: -οῦ, ὁ, αυτός που κάνει κάποιον να κλίνει προς τα κάτω το κεφάλι του, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
νυστακτής: οῦ adj. m качающий, заставляющий клевать носом (ὕπνος Arph.).
