συναρμοττόντως: Difference between revisions
From LSJ
ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει → a fox, which, by spreading itself out, wards off the eagle's swoop
m (Text replacement - "(\{\{grml\n.*?\n\}\}\n)\1" to "\1") |
m (Text replacement - "(\{\{grml\n.*?\n\}\}\n)\1" to "\1") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συναρμοττόντως''': Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ., ἁρμοδίως, [[πρεπόντως]], Πλάτ. Νόμ. 967Ε. | |lstext='''συναρμοττόντως''': Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ., ἁρμοδίως, [[πρεπόντως]], Πλάτ. Νόμ. 967Ε. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 13:40, 1 January 2019
English (LSJ)
Adv. pres. part. of sq.,
A fittingly, Pl.Lg.967e.
German (Pape)
[Seite 1004] adv. part. von συναρμόττω, passend, Plat. Legg. XII, 967 e.
Greek (Liddell-Scott)
συναρμοττόντως: Ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεστ., ἁρμοδίως, πρεπόντως, Πλάτ. Νόμ. 967Ε.
Greek Monolingual
Α
επίρρ. όπως πρέπει, σωστά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. συναρμόττων, -οντος του συναρμόττω, αττ. τ. του συναρμόζω + επιρρμ. κατάλ. -ως].
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συναρμοττόντως [συναρμόζω] adv. op een (erbij)passende, harmonische wijze.
Russian (Dvoretsky)
συναρμοττόντως: надлежащим образом Plat.