καλαΐς: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(18) |
(1b) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=καλαΐς, ἡ (Α)<br />[[κότα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. συνδέθηκε με το <i>καλῶ</i>, δηλ. <i>καλαΐς</i> <span style="color: red;"><</span> <i>καλαFίς</i> «αυτή που καλεί, που φωνάζει» (<span style="color: red;"><</span> <i>καλαFός</i>), <b>[[πρβλ]].</b> αρχ. ινδ. <i>ū</i><i>s</i><i>ā</i>-<i>kala</i>- «[[κόκορας]]» (αυτός που λαλάει, που καλεί [[νωρίς]]»). Η υποτεθείσα [[σύνδεση]] με τα <i>καλ</i>(<i>λ</i>)[[άινος]], <i>κάλ</i>(<i>λ</i>)<i>αϊς</i>, [[κάλλαιον]] δεν φαίνεται πιθανή]. | |mltxt=καλαΐς, ἡ (Α)<br />[[κότα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. συνδέθηκε με το <i>καλῶ</i>, δηλ. <i>καλαΐς</i> <span style="color: red;"><</span> <i>καλαFίς</i> «αυτή που καλεί, που φωνάζει» (<span style="color: red;"><</span> <i>καλαFός</i>), <b>[[πρβλ]].</b> αρχ. ινδ. <i>ū</i><i>s</i><i>ā</i>-<i>kala</i>- «[[κόκορας]]» (αυτός που λαλάει, που καλεί [[νωρίς]]»). Η υποτεθείσα [[σύνδεση]] με τα <i>καλ</i>(<i>λ</i>)[[άινος]], <i>κάλ</i>(<i>λ</i>)<i>αϊς</i>, [[κάλλαιον]] δεν φαίνεται πιθανή]. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=<b class="b3">ιδος</b>Grammatical information: f.<br />Meaning: [[hen]], as masc. [[cock]]? (IG 4, 914, 3; 21; Epid.Va).<br />Other forms: only acc. <b class="b3">-ιδα</b>.<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: - No etymology. Mostly taken from <b class="b3">καλεῖν</b> (Meister Sächs. Ber. 1899, 153f., Dittenberger SIG 998). Acc. to Bechtel Dial. 2, 510f. from <b class="b3">*καλαϜίς</b>, f. from <b class="b3">*καλαϜός</b> , prop. "the one calling"; cf. Skt. <b class="b2">uṣā-kala-</b> "who calls early", [[cock]] (s. <b class="b3">ἠϊκανός</b>). Fraenkel Glotta 4, 33f. too connects <b class="b3">καλαϊς</b> with <b class="b3">καλεῖν</b>, but takes the second element as the zero grade (?) of <b class="b3">ἀείδειν</b>; i.e. "call-singer"; almost impossible. However, fom <b class="b3">καλέω</b> we cannot get <b class="b3">*καλα-</b> (as the root ended in <b class="b2">-h₁</b>). - Pagliari Arch. glottol. it. 39, 145ff. identifies <b class="b3">καλαϊς</b> [[hen]] with <b class="b3">κάλλαϊς</b> [[turquoise]] (and with <b class="b3">κάλαϊς τὸ ἱστίον</b> H.) and also <b class="b3">καλάϊνος</b>, and <b class="b3">κάλλαιον</b>. - Fur. 125 n. connects Lat. [[gallus]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:51, 3 January 2019
Greek Monolingual
καλαΐς, ἡ (Α)
κότα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέθηκε με το καλῶ, δηλ. καλαΐς < καλαFίς «αυτή που καλεί, που φωνάζει» (< καλαFός), πρβλ. αρχ. ινδ. ūsā-kala- «κόκορας» (αυτός που λαλάει, που καλεί νωρίς»). Η υποτεθείσα σύνδεση με τα καλ(λ)άινος, κάλ(λ)αϊς, κάλλαιον δεν φαίνεται πιθανή].
Frisk Etymological English
ιδοςGrammatical information: f.
Meaning: hen, as masc. cock? (IG 4, 914, 3; 21; Epid.Va).
Other forms: only acc. -ιδα.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: - No etymology. Mostly taken from καλεῖν (Meister Sächs. Ber. 1899, 153f., Dittenberger SIG 998). Acc. to Bechtel Dial. 2, 510f. from *καλαϜίς, f. from *καλαϜός , prop. "the one calling"; cf. Skt. uṣā-kala- "who calls early", cock (s. ἠϊκανός). Fraenkel Glotta 4, 33f. too connects καλαϊς with καλεῖν, but takes the second element as the zero grade (?) of ἀείδειν; i.e. "call-singer"; almost impossible. However, fom καλέω we cannot get *καλα- (as the root ended in -h₁). - Pagliari Arch. glottol. it. 39, 145ff. identifies καλαϊς hen with κάλλαϊς turquoise (and with κάλαϊς τὸ ἱστίον H.) and also καλάϊνος, and κάλλαιον. - Fur. 125 n. connects Lat. gallus.
