Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn
ὀξύθυμος, ἰσχυρός, σύντονος, αὐθέκαστος, ἀπότομος, στυφελός, στυφλός, βαρύς, τραχύς, τρηχύς
