στυφλός

German (Pape)

[Seite 959] zsgzgn statt στυφελός, auch στύφλος accentuirt, u. 2 Endgn bei Eur., πέτρα, Aesch. Prom. 750; ἀκταί, Pers. 295; ὑπὸ στυφλοῖς πέτραις, E. Baech. 1155.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
c. στυφελός.
Étymologie: στύφω.

Greek Monotonic

στυφλός: -όν, = το προηγ., σε Τραγ.

Russian (Dvoretsky)

στυφλός: v. l. στύφλος 2 и 3 Trag. = στυφελός.

English (Woodhouse)

hard, rough, stiff, stubborn, of ground