παρεκτικός: Difference between revisions
(3b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=parektikos | |Transliteration C=parektikos | ||
|Beta Code=parektiko/s | |Beta Code=parektiko/s | ||
|Definition=ή, όν, (παρέχω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">able to cause</b>, Stoic.2.119; ἀλγηδόνος <span class="bibl">S.E.<span class="title">M.</span>7.203</span>, cf. <span class="bibl">Alex.Aphr. <span class="title">in Metaph.</span>58.29</span>; ἐλπίδος Gal.17(2).147; δυάδος <span class="title">Theol.Ar.</span>6 ; τοῦ εὖ <span class="bibl">Procl.<span class="title">Inst.</span>9</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> | |Definition=ή, όν, (παρέχω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">able to cause</b>, Stoic.2.119; ἀλγηδόνος <span class="bibl">S.E.<span class="title">M.</span>7.203</span>, cf. <span class="bibl">Alex.Aphr. <span class="title">in Metaph.</span>58.29</span>; ἐλπίδος Gal.17(2).147; δυάδος <span class="title">Theol.Ar.</span>6 ; τοῦ εὖ <span class="bibl">Procl.<span class="title">Inst.</span>9</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[liberal]], <span class="bibl">Ar.Byz. <span class="title">Epit.</span>43.7</span> (Comp.), Vett. Val.<span class="bibl">47.3</span>, al.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:05, 28 June 2020
English (LSJ)
ή, όν, (παρέχω)
A able to cause, Stoic.2.119; ἀλγηδόνος S.E.M.7.203, cf. Alex.Aphr. in Metaph.58.29; ἐλπίδος Gal.17(2).147; δυάδος Theol.Ar.6 ; τοῦ εὖ Procl.Inst.9. II liberal, Ar.Byz. Epit.43.7 (Comp.), Vett. Val.47.3, al.
German (Pape)
[Seite 514] ή, όν, zum Darreichen od. Geben geschickt, geneigt, darreichend, Sp., wie Schol. Soph. O. R. 24; ἀλγηδόνος, S. Emp. adv. math. 7, 203.
Greek (Liddell-Scott)
παρεκτικός: ή,όν, ὁ δυνάμενος νὰ παράσχῃ, νὰ προξενήσῃ τι, τὸ τῆς ἀλγηδόνος παρεκτικὸν Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 7.203 · θερμότητος Γαλην., κτλ.· - τὸ παρεκτικόν, ἡ ἰδιότης τοῦ παρέχειν, τοῦ προξενεῖν, Κλήμ. Ἀλ. 929.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α παρέχω
1. αυτός που μπορεί να παρέχει, να επιφέρει κάτι, ο παραίτιος (α. «παρεκτικὸς ἀλγηδόνος», Σέξτ. Εμπ.
β. «παρεκτικὸς ἐλπίδος», Γαλ.)
2. γενναιόδωρος, κουβαρντάς, ελευθέριος.
Russian (Dvoretsky)
παρεκτικός: доставляющий, причиняющий: τὸ τῆς ἀλγηδόνος παρεκτικόν Sext. то, что причиняет боль.
