ἐπιφορικός: Difference between revisions
Καλὸν τὸ καιροῦ παντὸς εἰδέναι μέτρον → Occasionis nosse res pulchra est modum → Schön ist's, das Maß zu kennen jeder rechten Zeit
(2) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epiforikos | |Transliteration C=epiforikos | ||
|Beta Code=e)piforiko/s | |Beta Code=e)piforiko/s | ||
|Definition=ή, όν, (<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> ἐπιφορά <span class="bibl">11.3</span>) | |Definition=ή, όν, (<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> ἐπιφορά <span class="bibl">11.3</span>) [[impetuous]], of style, τὸ ἐ. καὶ σφοδρόν <span class="bibl">Hermog.<span class="title">Id.</span> 2.6</span> ; ἐ. σχήματα <span class="bibl">Aristid.<span class="title">Rh.</span>1p.494S.</span> ; <b class="b3">ἐ. λόγος</b> (viz. D.21) <span class="bibl">Longin. <span class="title">Fr.</span>18</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> <b class="b2">inferential, illative</b>, [<b class="b3">σύνδεσμος</b>] <span class="bibl">A.D.<span class="title">Conj.</span>227.25</span>, al. Adv. <b class="b3">-κῶς</b> Sch.D.T.<span class="bibl">p.65</span> H. </span><span class="sense"> <span class="bld">III</span> (ἐπιφορά <span class="bibl">111</span>) <b class="b2">forming the second</b> or <b class="b2">subsequent clause</b>, [ἔκ] φρασις <span class="bibl">Lesb.Gramm.12</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:45, 29 June 2020
English (LSJ)
ή, όν, (
A ἐπιφορά 11.3) impetuous, of style, τὸ ἐ. καὶ σφοδρόν Hermog.Id. 2.6 ; ἐ. σχήματα Aristid.Rh.1p.494S. ; ἐ. λόγος (viz. D.21) Longin. Fr.18. II inferential, illative, [σύνδεσμος] A.D.Conj.227.25, al. Adv. -κῶς Sch.D.T.p.65 H. III (ἐπιφορά 111) forming the second or subsequent clause, [ἔκ] φρασις Lesb.Gramm.12.
German (Pape)
[Seite 1001] ή, όν, heftig andringend, eindringend, λόγος, Rhett.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιφορικός: -ή, -όν, (ἐπιφορὰ) σφοδρός, δεινός, ἐπὶ ὕφους λόγου, Ρήτορες. 2) ἐν τῇ γραμμ. = συλλογιστικός, περὶ τῶν συνδέσμ., ἄρα, τοίνυν, τοιγάρτοι, τοιγαροῦν, κτλ., Ἀπολλ. Δ. π. Συνδ. 494, 13, 519, 20.
Greek Monolingual
ἐπιφορικός, -ή, -ὸν (Α) επιφορά
1. (για ύφος λόγου) σφοδρός, δεινός
2. γραμμ. α) συμπερασματικός, συλλογιστικός (σύνδεσμος)
β) αυτός που αποτελεί, που σχηματίζει τη δευτερεύουσα ή εξαρτημένη πρόταση.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιφορικός: грам. (о союзах) выражающий следствие, заключительный.
