καπύω: Difference between revisions
συνερκτικός γάρ ἐστι καὶ περαντικός, καὶ γνωμοτυπικὸς καὶ σαφὴς καὶ κρουστικός, καταληπτικός τ' ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ → he's intimidative, penetrative, aphoristically originative, clear and aggressive, and superlatively terminative of the obstreperative
(2b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kapyo | |Transliteration C=kapyo | ||
|Beta Code=kapu/w | |Beta Code=kapu/w | ||
|Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=<span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[breathe forth]], Ep.aor.1 κάπυσσεν <span class="bibl">Q.S.6.523</span>; cf. [[κεκαφηώς]].</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 21:10, 30 June 2020
English (LSJ)
A breathe forth, Ep.aor.1 κάπυσσεν Q.S.6.523; cf. κεκαφηώς.
German (Pape)
[Seite 1324] athmen, hauchen; ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε, s. unter ἀποκαπύω; danach sagt Qu. Sm. 6, 523 ψυχὴν οὔτι κάπυσσεν, die Seele aushauchen. Hiezu gehört Hesych. Glosse καπυκτά, πνέοντα. Vgl. κάπω, κάπος.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰπύω: ἐκπνέω, ψυχὴν οὔτι κάπυσσεν Κόϊντ. Σμ. 6. 523· ἴδε ἀποκαπύω. - Καθ’ Ἡσύχ: «ἐκάπυσ(σ)εν· ἐξέπνευσεν· κάπυς γὰρ τὸ πνεῦμα».
French (Bailly abrégé)
ao. 3ᵉ sg. poét. κάπυσσε;
exhaler.
Étymologie: cf. καπνός.
English (Autenrieth)
only aor., ἀπὸ (adv.) δὲ ψῦχὴν ἐκάπυσσεν, breathed forth (in a swoon), Il. 22.467†.
Greek Monolingual
καπύω (Α) κάπυς
(κατά τον Ησύχ.) εκπνέω.
Russian (Dvoretsky)
καπύω: Hom. см. ἀποκαπύω.