κτοίνα: Difference between revisions
Τὸ γὰρ θανεῖν οὐκ αἰσχρόν, ἀλλ' αἰσχρῶς θανεῖν → Mors ipsa non est foeda, sed foede mori → Das Sterben bringt nicht Schmach, doch sterben in der Schmach
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ktoina | |Transliteration C=ktoina | ||
|Beta Code=ktoi/na | |Beta Code=ktoi/na | ||
|Definition=or κτοῖνα, ἡ, (κτίζω) Rhod. name for <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[a local division]], like Att. | |Definition=or κτοῖνα, ἡ, (κτίζω) Rhod. name for <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[a local division]], like Att. [[δῆμος]], [[township]], IG12(1).694, 1033, al.; cf. <b class="b3">κτύναι ἢ κτοῖναι· χωρήσεις προγονικῶν ἱερείων, ἢ δῆμος μεμερισμένος</b>, Hsch. (also πτοίνα <span class="title">BCH</span>10.261).</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 18:40, 7 July 2020
English (LSJ)
or κτοῖνα, ἡ, (κτίζω) Rhod. name for
A a local division, like Att. δῆμος, township, IG12(1).694, 1033, al.; cf. κτύναι ἢ κτοῖναι· χωρήσεις προγονικῶν ἱερείων, ἢ δῆμος μεμερισμένος, Hsch. (also πτοίνα BCH10.261).
Greek (Liddell-Scott)
κτοίνα: ἢ κτοῖνα, ἡ, Ρόδιον ὄνομα τοπικῆς τινος διαιρέσεως ἢ διαμερίσματος, ἀναλογούσης πρὸς τὸ Ἀττ. δῆμος, Ἐπιγρ. Ροδ. ἐν ταῖς Ἐπιγραφ. τοῦ Βρεττ. Μουσείου, 2, ἀρ. 351, μετὰ τῆς σημειώσεως του κ. Newton· ― κτοινάτης, ου, ὁ, μέλος τῆς κτοίνης, ὡς τὸ Ἀττ. δημότης, αὐτόθι. ― Ὁ Ἡσύχ. ἔχει κτύναι ἢ κτοῖναι·... δῆμος μεμερισμένος. ― Πρβλ. μάστρος.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
à Rhodes, division territoriale équivalant au δῆμος attique.
Étymologie: κτίζω.
Greek Monolingual
κτοίνα και κτοῑνα, ἡ (Α)
επιγρ.
1. (για τις αρχαίες ελληνικές πολιτείες, συνήθ. της Ρόδου) υποδιαίρεση της φυλής, η οποία αναλογεί με τους δήμους της Αττικής
2. (κατά τον Ησύχ.) «κτῡναι ἢ κτοῑναι
χωρήσεις προγονικῶν ἱερείων, ἢ δῆμος μεμερισμένος».
[ΕΤΥΜΟΛ. < κτίζω. Ο τ. της ροδιακής διαλέκτου (ετεροιωμένη βαθμίδα) μαρτυρείται ήδη στη Μυκηναϊκή με τις μορφές kotona ή kotoina «μέτρο διαίρεσης της γης», στο σύνθετο kotonooko = κτοινοόχος «ιδιοκτήτης κτοίνας» και στα παράγωγα kotoneta = κτοινέται και kotonewe = κτοινῆFες].
