ἀκατακράτητος: Difference between revisions

From LSJ

τῶν ἁλῶν συγκατεδηδοκέναι μέδιμνον → have eaten a bushel of salt together

Source
(2)
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=akatakratitos
|Transliteration C=akatakratitos
|Beta Code=a)katakra/thtos
|Beta Code=a)katakra/thtos
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> gloss on [[ἀάσχετος]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>1.31</span>.</span>
|Definition=ον, <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> gloss on [[ἀάσχετος]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>1.31</span>.</span>
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 11:40, 12 December 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκατακράτητος Medium diacritics: ἀκατακράτητος Low diacritics: ακατακράτητος Capitals: ΑΚΑΤΑΚΡΑΤΗΤΟΣ
Transliteration A: akatakrátētos Transliteration B: akatakratētos Transliteration C: akatakratitos Beta Code: a)katakra/thtos

English (LSJ)

ον,    A gloss on ἀάσχετος, EM1.31.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκατακράτητος: ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑποτάξῃ: τὸ ἀκατακράτητον, Εὐστ. Πονημ. 151. 22.

Spanish (DGE)

-ον
irresistible, EMα 4
subst. περισχεῖν τὸ ἀ. Eust.Op.151.22.

Greek Monolingual

-η, -ο (Μ ἀκατακράτητος, -ον) κατακρατῶ
1. εκείνος που δεν μπορεί κανείς να τον κατακρατήσει, να μην τον επιστρέψει στον δικαιούχο
2. αυτός που δεν μπορεί να κρατηθεί από δικαστική ή αστυνομική αρχή
μσν.
ο ασυγκράτητος, ο ανυπότακτος.