αὐθαδόστομος: Difference between revisions
From LSJ
ἵνα οὖν μηδ' ἐν τούτῳ δῷ αὐτοῖς λαβήν (Photius, Fragments on the Epistle to the Romans 483.26) → so that he doesn't give them even here a handle (= an opportunity for refutation)
m (Text replacement - " " to "") |
|||
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''αὐθᾱδόστομος:''' высокомерно выражающийся, надменно говорящий Arph. | |elrutext='''αὐθᾱδόστομος:''' [[высокомерно выражающийся]], [[надменно говорящий]] Arph. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[στόμα]]<br />[[self]]-willed in [[speech]], Ar. | |mdlsjtxt=[[στόμα]]<br />[[self]]-willed in [[speech]], Ar. | ||
}} | }} |
Revision as of 11:00, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A presumptuous of speech, Ar.Ra.837.
Greek (Liddell-Scott)
αὐθᾱδόστομος: -ον, ὁ αὐθαδῶς, ἀγερώχως ὁμιλῶν, ἄνθρωπον ἀγριοποιὸν αὐθαδόστομον Ἀριστοφ. Βάτρ. 337.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à la bouche présomptueuse, au langage présomptueux.
Étymologie: αὐθάδης, στόμα.
Spanish (DGE)
(αὐθᾱδόστομος) -ον de lengua arrogante, ἄνθρωπος Ar.Ra.837.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α αὐθαδόστομος, -ον)
αυτός που μιλά με αυθάδεια.
Greek Monotonic
αὐθᾱδόστομος: -ον (στόμα), ισχυρογνώμων στα λόγια, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
αὐθᾱδόστομος: высокомерно выражающийся, надменно говорящий Arph.