θεοπειθής: Difference between revisions
From LSJ
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\[\[πρβλ\]\]\. )(<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)" to "πρβλ. $3$5, $8$10") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θεοπειθής:''' повинующийся богам (ψυχαί Anth.). | |elrutext='''θεοπειθής:''' [[повинующийся богам]] (ψυχαί Anth.). | ||
}} | }} |
Revision as of 13:05, 20 August 2022
English (LSJ)
ές, A obedient to God, ὑπακοή Hierocl.in CA 24p.473M.
German (Pape)
[Seite 1197] ές, Gott gehorsam, Nonn. par. 3, 116.
Greek (Liddell-Scott)
θεοπειθής: -ές, ὑπήκοος τῷ θεῷ, εὐπειθὴς αὐτῷ, Ἀνθ. Π. 1. 119, 25, - Ἐπίρρ. -θῶς, Εὐστ. Πονημ. 75. 50.
Greek Monolingual
θεοπειθής, -ές (AM)
αυτός που υπακούει στον θεό, ο ευσεβής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -πειθής (< πείθομαι), πρβλ. ευπειθής, ταχυπειθής].
Russian (Dvoretsky)
θεοπειθής: повинующийся богам (ψυχαί Anth.).