ὀνοσκελίς: Difference between revisions
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
m (Text replacement - "epith." to "epithet") |
m (Text replacement - "(<b class="b2">)([\w\s']+)(<\/b>)" to "$2") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=onoskelis | |Transliteration C=onoskelis | ||
|Beta Code=o)noskeli/s | |Beta Code=o)noskeli/s | ||
|Definition=ίδος, ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> | |Definition=ίδος, ἡ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[she with the ass's legs]] (cf. [[ὀνόκωλος]]), [[epithet]] of the [[Ἔμπουσα]], Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Ec.</span>1048</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 16:25, 20 August 2022
English (LSJ)
ίδος, ἡ, A she with the ass's legs (cf. ὀνόκωλος), epithet of the Ἔμπουσα, Sch.Ar.Ec.1048.
German (Pape)
[Seite 350] ίδος, ἡ, die Eselsfüßige, so heißt die Empusa, Schol. Ar. Eccl. 1056. Vgl. auch ὀνοκώλη.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνοσκελίς: -ίδος, ἡ, ἡ ἔχουσα σκέλη ὄνου, ὡς τὸ ὀνόκωλος, ἐπίθ. τῆς Ἐμπούσης, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1048· αἰτ. ὀνόσκελιν (προπαροξ.), Ἀριστ. παρὰ Πλουτ. 2. 312Ε.
Greek Monolingual
ὀνοσκελίς, -ίδος, ἡ (Α)
(ως προσωνυμία της Εμπούσης) αυτή που έχει σκέλη όνου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνος + σκέλος.