διενοχλέω: Difference between revisions
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dienochleo | |Transliteration C=dienochleo | ||
|Beta Code=dienoxle/w | |Beta Code=dienoxle/w | ||
|Definition= | |Definition=[[annoy]], τινί <span class="bibl">Ph.2.590</span>, <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>9.3.1</span> ([[varia lectio|v.l.]]), <span class="bibl">Aristaenet.1.5</span>: abs., <span class="bibl">Luc.<span class="title">Symp.</span>14</span>:—Pass., ὑπὸ τῶν πρακτόρων <span class="bibl"><span class="title">BGU</span>830.8</span> (i A. D.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 22:35, 23 August 2022
English (LSJ)
annoy, τινί Ph.2.590, J.AJ9.3.1 (v.l.), Aristaenet.1.5: abs., Luc.Symp.14:—Pass., ὑπὸ τῶν πρακτόρων BGU830.8 (i A. D.).
German (Pape)
[Seite 619] fortwährend, sehr lästig fallen, τινά, Dem. 19, 329; Sp. oft τινί.
Greek (Liddell-Scott)
διενοχλέω: πολὺ ἐνοχλῶ, Διον. Ἁλ. 5. 9· τινι Ἰώσηπ. Ι. Α. 9. 3, 1, κτλ.
Spanish (DGE)
1 molestar, importunar insistentemente c. dat. de pers. σοί Aeschin.Ep.2.2, παυσάμενοι τοῦ σοι δ. Ph.2.590, αὐτοῖς I.AI 14.230, τοῖς ἀνδράσι D.P.Au.2.8, αὐτῷ Aesop.220, Aristaenet.1.5.16, ὁ κεραμεὺς καθ' ἧς ἡμέρας διενοχλεῖ μοι SB 7330.11 (II d.C.), cf. PBremen 61.26 (II d.C.), τῇ μείζονι ἐξουσίᾳ ... περὶ τούτου POxy.3981.20 (III d.C.)
•c. ac. de pers. o ref. a pers. πολλά με διενόχλησεν SB 9483.7 (II d.C.), νόσος ... τὰς ἐκκλησίας ... διενοχλοῦσα Eus.VC 3.5.1, αὐτοὺς ἡσυχίας ἐρῶντας Soz.HE 6.20.1, ἐνεδρευταὶ καὶ λῃσταὶ γῆν διενοχλοῦσι καὶ θάλασσαν Gr.Nyss.Usur.M.46.452A, c. ac. predic. ἐκεῖνον ... διενοχλοῦντα ἔπαυσεν puso fin a sus impertinencias Luc.Symp.14, en v. pas. πάθει τινὶ διενοχλουμένοις Clem.Epit.A 21.6
•abs. εἰ μέλλοι μὴ διενοχλήσειν Them.Or.11.149a.
2 apremiar, requerir con insistencia c. ac. de pers. πρὶν ἂν ... αὐτὴ διενοχλήσειε τὸν ἄνδρα στέλλουσα γράμματα antes de que ella apremie a su marido mandándole cartas Iust.Nou.22.14, en v. pas., ref. pers. acosadas por el fisco διενοχλούμενος ... ὑπὸ τῶν πρακτόρων ἕνεκα ἐπιβολῆς BGU 830.8 (I d.C.), cf. PHeid.297.32 (II d.C.), διενοχλοῦμαι ὑπὸ τοῦ δεκαπρώτου, μέλλω [γὰρ ἐν] κλεισθῆναι POxy.2789.5 (III d.C.).