νηπίαχος: Difference between revisions
Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir
m (Text replacement - "as Subst." to "as substantive") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=nipiachos | |Transliteration C=nipiachos | ||
|Beta Code=nhpi/axos | |Beta Code=nhpi/axos | ||
|Definition=ον, Ep. Dim. of [[νήπιος]], | |Definition=ον, Ep. Dim. of [[νήπιος]], [[childish]], [[infantine]], <span class="bibl">Il.2.338</span>, <span class="bibl">6.408</span>, <span class="bibl">16.262</span>, <span class="title">Lyr.Alex.Adesp.</span>36.13 (Mesom.(?)); Ἔρως <span class="bibl">Bion <span class="title">Fr.</span>7.2</span>; νηπίαχα φρονέων <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>5.403</span>; of animals, <span class="bibl">Id.<span class="title">C.</span> 1.444</span>, al.: as [[substantive]] <b class="b3">νηπίαχος, ὁ,</b> [[child]], IG12(7).445 (Amorgos), <span class="bibl">Opp. <span class="title">C.</span>3.211</span>. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 05:20, 24 August 2022
English (LSJ)
ον, Ep. Dim. of νήπιος, childish, infantine, Il.2.338, 6.408, 16.262, Lyr.Alex.Adesp.36.13 (Mesom.(?)); Ἔρως Bion Fr.7.2; νηπίαχα φρονέων Opp.H.5.403; of animals, Id.C. 1.444, al.: as substantive νηπίαχος, ὁ, child, IG12(7).445 (Amorgos), Opp. C.3.211.
Greek (Liddell-Scott)
νηπίᾰχος: -ον, Ἐπικ. ὑποκορ. τοῦ νήπιος (πρβλ. νηπύτιος), νηπιώδης, Ἰλ. Β. 338, Ζ. 408, Π. 262, Βίων 3. 2, κτλ.· - περὶ τῆς καταλήξεως πρβλ. ὀρτάλιχος, βόστρυχος, κτλ., Κουρτ. Gr. Et. σ. 655.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ, ἡ)
tout jeune enfant.
Étymologie: νήπιος.
English (Autenrieth)
νήπιος. (Il.)
Greek Monolingual
νηπίαχος, -ον (Α)
1. νηπιώδης
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ νηπίαχος
το νήπιο
3. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) νηπίαχα
με παιδαριώδη τρόπο, ανόητα («νηπίαχα φρονέων», Οππ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. εκφραστικός τ. του νήπιος + κατάλ. -αχος (πρβλ. στόμαχος: στόμα, ουραχός: ούρον)].
Greek Monotonic
νηπίᾰχος: -ον, Επικ. υποκορ. του νήπιος, βρεφικός, παιδικός, νηπιώδης, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
νηπίαχος: [эп. demin. к νήπιος малолетний, неразумный (παῖς Hom.).
