δαμνῆτις: Difference between revisions

From LSJ

βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμιςAristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise

Source
mNo edit summary
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
Line 9: Line 9:
|Beta Code=damnh=tis
|Beta Code=damnh=tis
|Definition=ιδος, ἡ, [[subjugatress]], [[she that subdues]], Hsch. [[δάμνια]]· [[θύματα]], [[σφάγια]], Id.
|Definition=ιδος, ἡ, [[subjugatress]], [[she that subdues]], Hsch. [[δάμνια]]· [[θύματα]], [[σφάγια]], Id.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ιδος, ἡ [[dominadora]], [[vengadora]] Hsch.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 15: Line 18:
{{ls
{{ls
|lstext='''δαμνῆτις''': -ιδος, ἡ, γυνὴ ἥτις ὑποτάσσει, Ἡσύχ.
|lstext='''δαμνῆτις''': -ιδος, ἡ, γυνὴ ἥτις ὑποτάσσει, Ἡσύχ.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ιδος, ἡ [[dominadora]], [[vengadora]] Hsch.
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[δαμνῆτις]] (-ιδος), η (Α)<br />αυτή η οποία δαμάζει ή τιμωρεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. του ρ. [[δάμνημι]]. Η λ. σχηματίστηκε πιθ. από τους τραγικούς [[κατά]] το [[δασπλήτις]]].
|mltxt=[[δαμνῆτις]] (-ιδος), η (Α)<br />αυτή η οποία δαμάζει ή τιμωρεί.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. του ρ. [[δάμνημι]]. Η λ. σχηματίστηκε πιθ. από τους τραγικούς [[κατά]] το [[δασπλήτις]]].
}}
}}

Revision as of 10:50, 1 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δαμνῆτις Medium diacritics: δαμνῆτις Low diacritics: δαμνήτις Capitals: ΔΑΜΝΗΤΙΣ
Transliteration A: damnē̂tis Transliteration B: damnētis Transliteration C: damnitis Beta Code: damnh=tis

English (LSJ)

ιδος, ἡ, subjugatress, she that subdues, Hsch. δάμνια· θύματα, σφάγια, Id.

Spanish (DGE)

-ιδος, ἡ dominadora, vengadora Hsch.

German (Pape)

[Seite 522] ιδος, ἡ, die Bändigende, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

δαμνῆτις: -ιδος, ἡ, γυνὴ ἥτις ὑποτάσσει, Ἡσύχ.

Greek Monolingual

δαμνῆτις (-ιδος), η (Α)
αυτή η οποία δαμάζει ή τιμωρεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. του ρ. δάμνημι. Η λ. σχηματίστηκε πιθ. από τους τραγικούς κατά το δασπλήτις].