διψητικός: Difference between revisions
Χρόνος δ' ἀμαυροῖ πάντα κεἰς λήθην ἄγει → Diesque celat omnia atque oblitterat → Die Zeit verdunkelt alles, gibt's dem Vergessen preis
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0647.png Seite 647]] Durst erregend; Arist. part. anim. 3, 8. Auch = durstend, K. S.; διψητικώτερος, Plut. Symp. 2, 2. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0647.png Seite 647]] Durst erregend; Arist. part. anim. 3, 8. Auch = durstend, K. S.; διψητικώτερος, Plut. Symp. 2, 2. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''διψητικός:'''<br /><b class="num">1)</b> [[томимый жаждой]], [[много пьющий]] Arst., Plut.;<br /><b class="num">2)</b> [[вызывающий жажду]] ([[φόβος]] Arst.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[διψητικός]], -ή, -όν (AM)<br /><b>1.</b> [[διψαλέος]]<br /><b>2.</b> αυτός που προξενεί [[δίψα]]. | |mltxt=[[διψητικός]], -ή, -όν (AM)<br /><b>1.</b> [[διψαλέος]]<br /><b>2.</b> αυτός που προξενεί [[δίψα]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:50, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, A thirsty, Arist.PA671a2. 2 provoking thirst, ὁ φόβος -κόν Id.Pr.947b39: Comp., Dsc.1.128.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1sediento οἱ παῖδες Arist.Pr.872a7, τοῦ θέρους διψητικώτεροι γινόμεθα en el verano estamos más sedientos Plu.2.635c, οἴνου ... οἱ διψητικοὶ ἐπιθυμητικοί Arist.Pr.948a27, de anim. que carecen de vegija, Arist.PA 671a2, ὁ ἔλαφος Gr.Naz.M.36.392B, cf. Mich.in PA 63.7.
2 que produce sed ὁ φόβος Arist.Pr.947b39, τὰ ξηρά Dsc.1.128.
II adv. -ῶς con sed δ. ἔχει en interpr. alegór. de pasajes bíblicos, Gr.Nyss.Pss.125.14, cf. M.44.1241A.
German (Pape)
[Seite 647] Durst erregend; Arist. part. anim. 3, 8. Auch = durstend, K. S.; διψητικώτερος, Plut. Symp. 2, 2.
Russian (Dvoretsky)
διψητικός:
1) томимый жаждой, много пьющий Arst., Plut.;
2) вызывающий жажду (φόβος Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
διψητικός: -ή, -όν, διψαλέος, Ἀριστ. Ζ. Μ. 3. 8, 2. 2) ὁ προξενῶν δίψαν, Διοσκ. 1. 183, ἐν τῷ συγκρ. -ώτερος. ― Ἐπίρρ. -ῶς, Γρηγ. Νύσσ. 1, 331Β, 795Β.
Greek Monolingual
διψητικός, -ή, -όν (AM)
1. διψαλέος
2. αυτός που προξενεί δίψα.
