δυσεκβίαστος: Difference between revisions
Ὅτ' εὐτυχεῖς, μάλιστα μὴ φρόνει μέγα → Minus insolesce, quo magis res prosperae → Wenn du im Glück bist, brüste dich am wenigsten
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />difficile à repousser <i>ou</i> à vaincre par la force, difficile à soumettre.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἐκβιάζω]]. | |btext=ος, ον :<br />difficile à repousser <i>ou</i> à vaincre par la force, difficile à soumettre.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἐκβιάζω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσεκβίαστος:''' [[неодолимый]], [[неприступный]] ([[ἕδρα]], [[τόπος]] Plut.): δυσεκβίαστοι ἐπιθυμίαι Plut. непреодолимые страсти (желания). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[δυσεκβίαστος]], -ον (Α)<br />αυτός που δύσκολα εκβιάζεται ή καταβάλλεται από άλλον. | |mltxt=[[δυσεκβίαστος]], -ον (Α)<br />αυτός που δύσκολα εκβιάζεται ή καταβάλλεται από άλλον. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:57, 3 October 2022
English (LSJ)
[ῐ], ον, hard to overpower, ἐπιθυμίαι Plu.2.127a, cf.Cor.2, Eun.VSp.500 B.
Spanish (DGE)
-ον
1 de pers., sent. fís. difícil de dominar, de vencer βάρος ref. al cuerpo de un luchador, Plu.Cor.2
•fig. ἐπιθυμίαι Plu.2.127a
•sent. anímico que no se deja ablandar, obstinado τραχὺς καὶ δ. Plu.Phoc.10, φιλόνεικος ... καὶ δ. Eun.VS 500.
2 de lugares inexpugnable (τόπος) χαλεπὸς καὶ δ. τοῖς παροικοῦσιν Plu.Arat.50.
German (Pape)
[Seite 678] dem man schwer etwas entreißen kann, Plut. Ages. 2 u. öfter; übh = unbezwinglich.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à repousser ou à vaincre par la force, difficile à soumettre.
Étymologie: δυσ-, ἐκβιάζω.
Russian (Dvoretsky)
δυσεκβίαστος: неодолимый, неприступный (ἕδρα, τόπος Plut.): δυσεκβίαστοι ἐπιθυμίαι Plut. непреодолимые страсти (желания).
Greek (Liddell-Scott)
δυσεκβίαστος: -ον, ὃν δύσκολον εἶνε νὰ καταβάλῃ τις, Πλούτ. 2. 127Α. ― Ἐπίρρ. δυσεκβιάστως Ν. Χων. σ. 273. 5 (Βόνν).
Greek Monolingual
δυσεκβίαστος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα εκβιάζεται ή καταβάλλεται από άλλον.
