πεισιθάνατος: Difference between revisions
From LSJ
Στερρῶς φέρειν χρὴ συμφορὰς τὸν εὐγενῆ → Tolerare casus nobilem animose decet → Ertragen muss der Edle Unglück unbeugsam
mNo edit summary |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0547.png Seite 547]] zum Sterben beredend, Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0547.png Seite 547]] zum Sterben beredend, Sp. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πεισῐθάνατος:''' [[убеждающий умирать]] (прозвище философа Киренейской школы Гегесия) Diog. L. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 18: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο / [[πεισιθάνατος]], -ον, ΝΜΑ<br />αυτός που πείθει κάποιον να επιθυμήσει τον θάνατο, που προτρέπει στον θάνατο<br /><b>αρχ.</b><br />[[επίθετο]] του Ηγησία («[[παραιβάτης]] οὗ Ηγησίας ὁ Πεισιθάνατος», Διογ. Λαέρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πεισι</i>- (<span style="color: red;"><</span> [[πείθω]], <b>πρβλ.</b> [[πεῖσις]] [II]), συνθ. του τύπου <i>τερμψίμβροτος</i>, <span style="color: red;">+</span> [[θάνατος]]. | |mltxt=-η, -ο / [[πεισιθάνατος]], -ον, ΝΜΑ<br />αυτός που πείθει κάποιον να επιθυμήσει τον θάνατο, που προτρέπει στον θάνατο<br /><b>αρχ.</b><br />[[επίθετο]] του Ηγησία («[[παραιβάτης]] οὗ Ηγησίας ὁ Πεισιθάνατος», Διογ. Λαέρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πεισι</i>- (<span style="color: red;"><</span> [[πείθω]], <b>πρβλ.</b> [[πεῖσις]] [II]), συνθ. του τύπου <i>τερμψίμβροτος</i>, <span style="color: red;">+</span> [[θάνατος]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 15:15, 3 October 2022
English (LSJ)
[θᾰ], ον, persuading to die, epithet of Hegesias, D.L.2.86.
German (Pape)
[Seite 547] zum Sterben beredend, Sp.
Russian (Dvoretsky)
πεισῐθάνατος: убеждающий умирать (прозвище философа Киренейской школы Гегесия) Diog. L.
Greek (Liddell-Scott)
πεισῐθάνᾰτος: -ον, ὁ εἰς θάνατον καταπείθων, ὄνομα τοῦ Ἠγησίου, Διογ. Λ. 2. 86.
Greek Monolingual
-η, -ο / πεισιθάνατος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που πείθει κάποιον να επιθυμήσει τον θάνατο, που προτρέπει στον θάνατο
αρχ.
επίθετο του Ηγησία («παραιβάτης οὗ Ηγησίας ὁ Πεισιθάνατος», Διογ. Λαέρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεισι- (< πείθω, πρβλ. πεῖσις [II]), συνθ. του τύπου τερμψίμβροτος, + θάνατος.