ψόγιος: Difference between revisions

From LSJ

Λόγον παρ' ἐχθροῦ μήποθ' ἡγήσῃ φίλον → Sermonem ab hoste benevolum numquam puta → Erachte nie des Feindes Wort als Freundlichkeit

Menander, Monostichoi, 325
(6_4)
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
 
(6 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1401.png Seite 1401]] tadelnd, tadelsüchtig, Pind. N. 7, 69, wo vor Böckh [[ψέγιος]] gelesen wurde, was Schneider in [[ψόγιος]] besserte.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1401.png Seite 1401]] tadelnd, tadelsüchtig, Pind. N. 7, 69, wo vor Böckh [[ψέγιος]] gelesen wurde, was Schneider in [[ψόγιος]] besserte.
}}
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><i>c.</i> [[ψογερός]].
}}
{{elru
|elrutext='''ψόγιος:''' Pind. = [[ψογερός]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ψόγιος''': -α, -ον, ὁ ἀγαπῶν νὰ ψέγῃ, νὰ κατηγορῇ, νὰ κατακρίνῃ, ἐκ διορθώσεως τοῦ Schneider παρὰ Πινδ. Ν. 7. 102, ἀντὶ τοῦ ἀνωμάλου τύπου ψέγιος. ΙΙ. ἀξιόμεμπτος, «ψόγ(ε)ια· ψογερά, καὶ οὐκ ἄξια ἀκοῆς» Ἡσύχ.
|lstext='''ψόγιος''': -α, -ον, ὁ ἀγαπῶν νὰ ψέγῃ, νὰ κατηγορῇ, νὰ κατακρίνῃ, ἐκ διορθώσεως τοῦ Schneider παρὰ Πινδ. Ν. 7. 102, ἀντὶ τοῦ ἀνωμάλου τύπου ψέγιος. ΙΙ. ἀξιόμεμπτος, «ψόγ(ε)ια· ψογερά, καὶ οὐκ ἄξια ἀκοῆς» Ἡσύχ.
}}
{{grml
|mltxt=-ία, -ον, Α [[ψόγος]]<br /><b>1.</b> (με ενεργ<br />σημ.) [[φιλοκατήγορος]], [[ψογερός]]<br /><b>2.</b> (<b>με παθ. σημ.</b>) <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> αξιόμεμπτος.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ψόγιος:''' -α, -ον, αυτός που του αρέσει να κατηγορεί, ο [[επικριτικός]], σε Πίνδ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ψόγιος]], η, ον<br />[[fond]] of [[blaming]], [[censorious]], Pind. [from [[ψόγος]]
}}
}}

Latest revision as of 17:05, 3 October 2022

German (Pape)

[Seite 1401] tadelnd, tadelsüchtig, Pind. N. 7, 69, wo vor Böckh ψέγιος gelesen wurde, was Schneider in ψόγιος besserte.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
c. ψογερός.

Russian (Dvoretsky)

ψόγιος: Pind. = ψογερός.

Greek (Liddell-Scott)

ψόγιος: -α, -ον, ὁ ἀγαπῶν νὰ ψέγῃ, νὰ κατηγορῇ, νὰ κατακρίνῃ, ἐκ διορθώσεως τοῦ Schneider παρὰ Πινδ. Ν. 7. 102, ἀντὶ τοῦ ἀνωμάλου τύπου ψέγιος. ΙΙ. ἀξιόμεμπτος, «ψόγ(ε)ια· ψογερά, καὶ οὐκ ἄξια ἀκοῆς» Ἡσύχ.

Greek Monolingual

-ία, -ον, Α ψόγος
1. (με ενεργ
σημ.) φιλοκατήγορος, ψογερός
2. (με παθ. σημ.) (κατά τον Ησύχ.) αξιόμεμπτος.

Greek Monotonic

ψόγιος: -α, -ον, αυτός που του αρέσει να κατηγορεί, ο επικριτικός, σε Πίνδ.

Middle Liddell

ψόγιος, η, ον
fond of blaming, censorious, Pind. [from ψόγος