ἀκουσίθεος: Difference between revisions
From LSJ
Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott
(6_3) |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
(15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akousitheos | |Transliteration C=akousitheos | ||
|Beta Code=a)kousi/qeos | |Beta Code=a)kousi/qeos | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾰ], ον, [[heard of God]], AP6.249 (Antip. Thess.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰκουσῐ-]<br />[[escuchado por los dioses]] φέγγος <i>AP</i> 6.249 (Antip.Thess.). | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />entendu <i>ou</i> exaucé par la divinité.<br />'''Étymologie:''' [[ἀκούω]], [[θεός]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκουσίθεος:''' [[услышанный богом]] (φεγγος Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκουσίθεος''': [ᾰ], -ον, ὁ [[παρά]] θεοῦ άκουσθείς, Ἀνθ. Π.6.249. | |lstext='''ἀκουσίθεος''': [ᾰ], -ον, ὁ [[παρά]] θεοῦ άκουσθείς, Ἀνθ. Π.6.249. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀκουσίθεος]], -ον (Α)<br />αυτός που εισακούεται από τον Θεό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀκουσι</i> - (<span style="color: red;"><</span> [[ἀκούω]]) <span style="color: red;">+</span> [[θεός]]<br />μόνο στο επίθ. [[ἀκουσίθεος]] απαντά το ρ. [[ἀκούω]] με τη [[μορφή]] <i>ἀκουσι</i>- ως α΄ συνθ.]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκουσίθεος:''' [ᾰ], -ον, αυτός που έχει εισακουσθεί από το θεό, σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[heard]] of God, Anth. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 17:15, 3 October 2022
English (LSJ)
[ᾰ], ον, heard of God, AP6.249 (Antip. Thess.).
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [ᾰκουσῐ-]
escuchado por los dioses φέγγος AP 6.249 (Antip.Thess.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
entendu ou exaucé par la divinité.
Étymologie: ἀκούω, θεός.
Russian (Dvoretsky)
ἀκουσίθεος: услышанный богом (φεγγος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκουσίθεος: [ᾰ], -ον, ὁ παρά θεοῦ άκουσθείς, Ἀνθ. Π.6.249.
Greek Monolingual
ἀκουσίθεος, -ον (Α)
αυτός που εισακούεται από τον Θεό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκουσι - (< ἀκούω) + θεός
μόνο στο επίθ. ἀκουσίθεος απαντά το ρ. ἀκούω με τη μορφή ἀκουσι- ως α΄ συνθ.].
Greek Monotonic
ἀκουσίθεος: [ᾰ], -ον, αυτός που έχει εισακουσθεί από το θεό, σε Ανθ.
Middle Liddell
heard of God, Anth.