ἐγκαταχωρίζω: Difference between revisions
From LSJ
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
mNo edit summary |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}})" to "$1$3 $2") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=e)gkataxwri/zw | |Beta Code=e)gkataxwri/zw | ||
|Definition=[[ἐγκαταχωρίζωsituate]], [[position]], [[dispose]], [[place in]]:—Pass., ῥυθμοὶ ἐγκατακεχωρισμένοι [[ἀδήλως]] <span class="bibl">D.H.<span class="title">Dem.</span>50</span> (cf. [[ἐγκατατάσσω]]). | |Definition=[[ἐγκαταχωρίζωsituate]], [[position]], [[dispose]], [[place in]]:—Pass., ῥυθμοὶ ἐγκατακεχωρισμένοι [[ἀδήλως]] <span class="bibl">D.H.<span class="title">Dem.</span>50</span> (cf. [[ἐγκατατάσσω]]). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=[[introducir]], [[intercalar]] en v. pas. μέτρα καὶ ῥυθμοὶ ... ἐγκατακεχωρισμένοι ἀδήλως versos y ritmos introducidos de forma imperceptible</i> en la prosa, D.H.<i>Dem</i>.50.6<br /><b class="num">•</b>fig. c. εἰς y ac. [[incluir en]] en v. pas. (τίνα) ἐγκαταχωρισθῆναι εἰς τὴν δικαιοῦσαν κλῆσιν τῇ προθέσει τοῦ θεοῦ Origenes <i>Comm.in Rom</i>.1.65 (p.211). | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐγκαταχωρίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ, [[καταχωρίζω]] ἔν τινι, Ὠριγέν. Φιλοκ. 25. σ. 92. | |lstext='''ἐγκαταχωρίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ, [[καταχωρίζω]] ἔν τινι, Ὠριγέν. Φιλοκ. 25. σ. 92. | ||
}} | }} |
Revision as of 17:05, 6 October 2022
English (LSJ)
ἐγκαταχωρίζωsituate, position, dispose, place in:—Pass., ῥυθμοὶ ἐγκατακεχωρισμένοι ἀδήλως D.H.Dem.50 (cf. ἐγκατατάσσω).
Spanish (DGE)
introducir, intercalar en v. pas. μέτρα καὶ ῥυθμοὶ ... ἐγκατακεχωρισμένοι ἀδήλως versos y ritmos introducidos de forma imperceptible en la prosa, D.H.Dem.50.6
•fig. c. εἰς y ac. incluir en en v. pas. (τίνα) ἐγκαταχωρισθῆναι εἰς τὴν δικαιοῦσαν κλῆσιν τῇ προθέσει τοῦ θεοῦ Origenes Comm.in Rom.1.65 (p.211).
German (Pape)
[Seite 706] einstellen, -setzen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκαταχωρίζω: μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ, καταχωρίζω ἔν τινι, Ὠριγέν. Φιλοκ. 25. σ. 92.