εξαρκώ: Difference between revisions
Λεύσσετε, Θήβης οἱ κοιρανίδαι τὴν βασιλειδᾶν μούνην λοιπήν, οἷα πρὸς οἵων ἀνδρῶν πάσχω → See, you leaders of Thebes, what sorts of things I, its last princess, suffer at the hands of such men
m (Text replacement - "ἡμῑν" to "ἡμῖν") |
m (Text replacement - "εῑ" to "εῖ") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(AM ἐξαρκώ, -έω)<br /><b>1.</b> (<b>για πράγμ.</b>) [[είμαι]] [[αρκετός]], [[επαρκώ]], [[φτάνω]] («ὁ [[βίος]] μοι | |mltxt=(AM ἐξαρκώ, -έω)<br /><b>1.</b> (<b>για πράγμ.</b>) [[είμαι]] [[αρκετός]], [[επαρκώ]], [[φτάνω]] («ὁ [[βίος]] μοι δοκεῖ τῷ μήκει τοῦ λόγου οὐκ ἐξαρκεῖν, <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>απρόσ.</b> [[είναι]] αρκετό, «φθάνει», αρκεί («ἐξήρκει ἡμῖν... ἡσυχίην ἄγειν», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>3.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[αντέχω]] σε [[κάτι]], [[είμαι]] αρκετά [[δυνατός]], βαστάω («εἰ ἐξαρκέσει τῇ διαίτῃ πρὸς τὴν ἀκμὴν τῆς νόσου», Ιπποκρ)<br /><b>4.</b> (με δοτ. ή αιτ.) α) [[βοηθώ]], [[επικουρώ]], [[σπεύδω]] σε [[βοήθεια]]<br />β) έχω σε αρκετή [[ποσότητα]], έχω αρκετά<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> α) «ἐξαρκῶ [[ἐμοί]]» — [[είμαι]] ικανοποιημένος, [[ευχαριστημένος]], μού φτάνει<br />β) «ἐξαρκῶ εἴς τι» ή «ἐξαρκῶ [[πρός]] τι» — [[επαρκώ]], [[είμαι]] [[αρκετός]] για [[κάτι]]<br />γ) «ἐξαρκῶ τι πρό τινος» — [[προσφέρω]] [[υπέρ]] κάποιου<br />δ) «οὐκ ἐξαρκεῖ μόνον τινί» — δεν [[είναι]] αρκετό για κάποιον [[απλώς]] να...<br />ε) «ἐξαρκῶ πᾱσιν» — [[είμαι]] [[ικανός]] να τά βάλω με όλους. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:37, 13 October 2022
Greek Monolingual
(AM ἐξαρκώ, -έω)
1. (για πράγμ.) είμαι αρκετός, επαρκώ, φτάνω («ὁ βίος μοι δοκεῖ τῷ μήκει τοῦ λόγου οὐκ ἐξαρκεῖν, Πλάτ.)
2. απρόσ. είναι αρκετό, «φθάνει», αρκεί («ἐξήρκει ἡμῖν... ἡσυχίην ἄγειν», Ηρόδ.)
3. (για πρόσ.) αντέχω σε κάτι, είμαι αρκετά δυνατός, βαστάω («εἰ ἐξαρκέσει τῇ διαίτῃ πρὸς τὴν ἀκμὴν τῆς νόσου», Ιπποκρ)
4. (με δοτ. ή αιτ.) α) βοηθώ, επικουρώ, σπεύδω σε βοήθεια
β) έχω σε αρκετή ποσότητα, έχω αρκετά
5. φρ. α) «ἐξαρκῶ ἐμοί» — είμαι ικανοποιημένος, ευχαριστημένος, μού φτάνει
β) «ἐξαρκῶ εἴς τι» ή «ἐξαρκῶ πρός τι» — επαρκώ, είμαι αρκετός για κάτι
γ) «ἐξαρκῶ τι πρό τινος» — προσφέρω υπέρ κάποιου
δ) «οὐκ ἐξαρκεῖ μόνον τινί» — δεν είναι αρκετό για κάποιον απλώς να...
ε) «ἐξαρκῶ πᾱσιν» — είμαι ικανός να τά βάλω με όλους.
