δυσαπόδεικτος: Difference between revisions
οὐ βούλομαι δυσχερὲς εἰπεῖν οὐδὲν ἀρχόμενος τοῦ λόγου, οὗτος δ' ἐκ περιουσίας μου κατηγορεῖ → for me—but I wish to say nothing untoward at the beginning of my speech—whereas he prosecutes me from a position of advantage | but for me—I do not wish to say anything harsh at the beginning of the speech, but he prosecutes me from a position of strength
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />difficile à démontrer.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[ἀποδείκνυμι]]. | |btext=ος, ον :<br />difficile à démontrer.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[ἀποδείκνυμι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:00, 11 November 2022
English (LSJ)
ον, hard to demonstrate, Pl.R.488a.
Spanish (DGE)
-ον
difícil de demostrar λόγος Pl.R.487e, cf. Procl.in Alc.173.
German (Pape)
[Seite 676] schwer zu beweisen, Plat. Rep. VI, 487 e.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à démontrer.
Étymologie: δυσ-, ἀποδείκνυμι.
Russian (Dvoretsky)
δυσαπόδεικτος: трудно доказуемый Plat.
Greek (Liddell-Scott)
δυσαπόδεικτος: -ον, δυσκόλως ἀποδεικνυόμενος, Πλάτ. Πολ. 487Ε.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δυσαπόδεικτος, -ον)
αυτός που με δυσκολία αποδεικνύεται.
Greek Monotonic
δυσαπόδεικτος: -ον (ἀποδείκνυμι), αυτός που δύσκολα αποδεικνύεται, σε Πλάτ.
Middle Liddell
δυσ-απόδεικτος, ον adj ἀποδείκνυμι
hard to demonstrate, Plat.
